Güneyde bir yer

Tatil deyince akan sular durur. Yapılması gerekenler göz ardı edilir. Oysa nereye gideceğiniz kadar, ne zaman gideceğiniz de önemlidir. Güneye gidecektik, yaşadığımız iklim için uygun olan zamanda tatil için yola çıktık. Oysa gideceğimiz yerin havasını düşünmeli öyle karar vermeliydik. Ama öğrenmenin en iyi yolu denemeyle öğrenmek değil miydi? Bizde yaşayıp öğrenecektik işte. Tatil yapacağımız yere yaklaştıkça artan hava sıcaklığı keyfimizi açırmaya başlamıştı. Oysa sıcakla pek aramız yoktu. Sıcak rüzgarların estiği, bizler gibi ılıman iklime alışık olanların nefes almakta bile zorlandığı bir sıcaklık. Güneyde bir yerde, cennetteydik aslında, tarihin cömert davrandığı cennetten bir köşeydi. Elimizde sularımız, her fırsatta aldığımız soğuk içeceklerle sıcağa dayanmaya çalışarak üç gün boyunca tarihi koklamaya çalıştık, kendimizi tarihin gizemli koridorlarında dolaşırken bulduk, ah bir de şu dayanılmaz sıcaklar olmasaydı. Bazen öyle dayanılmaz oluyordu ki hava, bulduğumuz ilk klimalı yere atıyorduk kendimizi. Yemek için ilk tercihimiz klimalı yerdi, ne yediğimiz ise önemini yitirmeye başlamıştı, artık dayanamıyacağımızın farkına vardık ve daha soğuk bir yer olan başka bir şehrimize doğru yola çıktık. Bir kez daha gelecektik ama bu kez sıcakla boğuşmaya değil, tarihin engin dehlizlerinde gizemleri doyasıya yaşamaya...