Günışığı Eteğini Düzeltir

Sevincini hüznünü bir kuşla hesapla
Gülücüklerini sürün de gel yüzüne

Kırlara dokun, el sallayan taze kırlara

Senden bir şey istesem güzel kız
Bulup buşurup verir misin

Kuşlar giyinip gelir iki dirhem bir çekirdek

Bir gül tanırım kırgındır hayata

Dalgınlığınla didiklediğin o dereler kim
Kim sever akşamı akşamüzeri olmasa

Titrek günışığı eğilip eteğini düzeltir

Kumral bir göz değerlenir yüzünde

Yaz
Çardak üzerine atılmış terli iç çamaşırı

Öpünce seni dudakların çatlamasa

İki göğsünle eskittiğin yelekli pencere

Düşünü kurarım ben senin
Avlunun, köy çeşmesinin nasıl düşünü kurdumsa

Korumalıyım seni belindeki rüzgârdan

(Akatalpa, Ocak 2010, Sayı: 121)