Günlük- Oğuz Atay

"Kimse dinlemiyorsa beni -ya da istediğim gibi dinlemiyorsa - günlük yazmaktan başka çare kalmıyor. "

OĞUZ ATAY

Okuduğum Tarih:6-11 Şubat 2001
GÜNLÜK-Oğuz Atay
İletişim Yayınları
5. Baskı 1998.İstanbul (İlkbasım-1987)

Ajandama Yazdıklarım:

Oğuz Atay çok tanıdığım ve okuduğum bir yazar değil. Sadece okuduğum kitaplarda adı ve  "Tutunamayanlar"isimli kitabından çok bahsediliyor. Genç yaşta kaybettiğimiz bir yazar.

Günlük türündeki kitapları okumak hoşuma gidiyor. Daha bir somut geliyor olaylar, yaşananlar ve kahramanlar. Yazar hayatın bir oyun ve bizlerin birer oyuncu olduğunu öykülerinde sürekli vurguluyor. Ben beğendim ve öneririm.

Kitaptan Alıntılar:

-Shakespeare, insanın düşüşündeki büyük çelişkileri vermek için, düşüşü daha keskin bir şekilde ifade etmek için, onu önemli bir kişi yapıyor önce; bir kral, bir prens, bir kumandan. Onun düşüşü daha acıklı oluyor. (s.52)

-Akıl tutucu ya da gerici, sevgi ilericidir.(s.72)

-Büyük oyuncular sahnede ölür. Molier, Caruso (s.124)

-İlerici- gerici her türlü akımların tekellerini ellerinde tutan bir küçük yarı-aydın çetesi, yıllardır kendisini yenileme gerçeğini duymadığı için, bugün artık yerini kaybetmemek için ancak bezirgan oyunlarıyla ayakta durmaya çalışmaktadır. (s.136)

-Doğu doğudur, Batı da batı... ikisi de birbirini hiçbir zaman anlayamaz. Batı sömürebilmek için, Doğu'nun zayıf yanlarını v.b. yönlerini anlar, ama özünü hiç anlayamaz. KİPLİNG (s.186)

Yayınevi Notu:

Oğuz Atay’ın edebiyatla ilgili herkes için sürekli merak konusu olmuş günlüğünün bütünü. "Kimse dinlemiyorsa beni -ya da istediğim gibi dinlemiyorsa- günlük tutmaktan başka çare kalmıyor. Canım insanlar! Sonunda bana bunu da yaptınız" sözleriyle başlayan Günlük boyunca okur, yazarın son yıllarındaki yalnızlığını paylaşmakla kalmıyor, Oyunlarla Yaşayanlar’ın oluşum sürecini adım adım izliyor, bir edebiyat laboratuvarındaymış gibi.

Oğuz Atay

12 Ekim 1934 tarihinde İnebolu'da doğdu. 5 yaşındayken ailesinin Ankara’ya yerleşmesiyle ilköğrenimine orada başladı. Ortaöğrenimini Maarif Kolejinde tamamladı. 1957 yılında İTÜ İnşaat Fakültesini bitirdi. Beyninde oluşan bir ur nedeniyle 13 Aralık 1977 de yaşamını yitirdi.

Romanları:

* Tutunamayanlar(1971),
* Tehlikeli Oyunlar« (1973),
* Bir Bilim Adamının Romanı(1975),
* Eylembilim(1998)

Öyküleri:

* Korkuyu Beklerken(1975)
* Oyunlarla Yaşayanlar(1979)
* Günlük« (1988)