Günsonu bakiyesi

Apartman kapısında
Anahtar deliğine basıyorum
zırr zırrr çalıyor..
Zile anahtarımı sokuyorum
Açılıyor..

Evimin kapısında
Ne anahtar deliği ne zil
Kalabalık sessizliğim kucağını açıyor.
Birbir çıkarıyorum üzerimden
kredileri, faizleri, riskleri
tüm ajansları..

Hep bir ağızdan başlıyor sessizliğim:
Bu akşam kimi giymek istersin!
Radyodan bir frekans ayarlıyorum rastgele
"vazgeçtim bu gün kendimden hükümsüzdür..
..kanrevan içinde hep kanamaz denen yerlerim.."

Bilmiyorsun
Gittiğinden beri yatağımdaki
yastığın bile kanıyor..
Dokunduğun her yer gibi,
her yerim gibi..
Saçlarımı törpülüyorum
Uzun severdin saçlarımı.
Bir bir kesiyorum; gidişine bahanen sayıyorum
kısa saçlarımı..

"sil baştan başlamak gerek bazen..."

Silmek için ana rahmine geri dönmek gerek..
anladım..

"sus söyleme, birşey söyleme artık..
kelimeler kanatır yarayı
gözlerin anlatıyor
mutlu aşk yoktur..yoktur"

içimdeki acı kor gibi alev aldı
sebebini unuttuğum acı.
yaşadıklarımı unuttum.
Bana kalan, tek bildiğim
İçimin yandığı

...

Şimdi her kimsen sana seslendiğim
Son şarkı!

"her günahın tadına, dünyanın batağına
batacağım kadar battım"