Günü doldurma telaşı

Keşke bir voleybol maçı daha olsaydı.

Biz voleybol maçının içinde, o heyecanda saatlerce kalsaydık; yenmiş yenilmişiz çok da önemli değil, o heyecanda var olmak.

Keşke şu yangınlar hiç çıkmamış olsaydı. Çıktı, hemen elbirliğiyle söndürülmüş olsaydı. Canım sıkılıyor.. Canımız fena halde sıkılıyor. Telaş!

Al şu taşı fırlat gitsin!

Belki isabet bulur, her şey düzelir, düzelmeli. Günü doldurma telaşı bizde.

Çok sıcak demektem utanıyoruz, çok susadım, çok acıktım, gel denize gidelim, gece parkta gezelim...Yanıyor, ortalık yanıyor, ne diyorsun sen?!?

Neyi yaşıyoruz biz?!

Yarın boks maçları var. Başlamasıyla bitmesi bir oluyor ama olsun. Başka bir dünyanın içine girmeliyiz. Yoksa burada, angından uzakta yanıp kül olacağız.

Altın madalya bizim mi olur? Bütün kadın sporcularımız bizi gururlandırıyor. Evet ama, şu yangınlar da olmasaydı, daha bir güçlü sevinebilseydik.

Günü mutlulukla doldurma telaşı.

Toplum acı çekerken bireysel başarılarla mutlu olmak utandırıyor insanı. Kzandım, e ne oldu, insanlar kan ağlıyor o coğrafyada.

Peki peki, taşı alıyorum, denize fırlatıyorum ve başlıyorum saymaya; bir, iki, üç, dört....

Günü huzurla, umutla, dostlukla, saygıyla, sevgiyle doldurma telaşı.

Şahin Yamaner.