Güven

Güven deyince akla gelen ilk şey zor kazanıldığıdır... Hele ki kaybedelirse kazanılması en zor olan duygudur. Siz hiç güven kaybettiniz mi? Ben kaybettim ve sonun başlangıcını başlattım. Bütün ilişkilerin yapı taşı olan güven kadın-erkek ilişkilerinde bir kat daha önemlidir. Peki insan neden güven kaybeder? Kullanıldığnı hissederse, yalanı görürse, hayal kırıklığına uğrarsa, canı yanarsa ve daha bir çok sebepten. Bazen sırf bir gün bunlarla karşılaşmayayım diye kimseye güvenmek istemiyorum ama aynı sevgi gibi güvenmekte bir ihtiyaç diyorum, zaten seviyorsan güvenmek zorundasın... Ama bildiğim bir gerçek var ne olursa olsun kendine güvenmek zorundasın. Her başarının altında kendine güven yatar, kendine güvenmeyenler hayal bile kurmazlar başaramayacaklarını baştan kabul etmişlerdir. Güvenilmenin altında bile özgüven yatar çünkü kendine güvenen insanlar güven verir. Özgüven dediğimiz şey önce insanın kendine saygı duymasından başlar sevmesinden başlar sonra çorap söküğü gibi gelir gerisi... Anne-babalara ne çok iş düşüyor öyle değil mi? sonradan geliştirmeye çalışacağımıza baştan kazansak ya şu özgüveni ne dersiniz? işte anne babalara çocukları için tavsiyeler.

* Çocuğun güçlü olduğu konularda büyüklerine yardımcı olmalarına izin verilmesi.
* Yaptığı işe çok fazla müdahale etmeyerek kendisine duyulan güvenin belli edilmesi.
* Onunla zaman geçirerek önemli olduğunun kanıtlanması.
* Onların düşünce ve inançlarının eleştirilmeden dinlenmesi.
* Potansiyellerini sınamaları için riske atılmalarının teşvik edilmesi.
* Yaptığı işlerle ilgili ona olumlu tepkiler verilmesi.
* Çocuğa yönelik eleştirilerin dolaysız, açık ve dürüst olması.
* Kendisini tanıması için sosyal etkinliklere (Resim, tiyatro, spor…. vb.) yönlendirilmesi.
* Karşılaştırma yapmaktan kaçınılması.
* Çocuğun sınırlarını göz önünde bulundurarak çok zor hedefler belirlememesine yardımcı olunması.
* Hedeflerine ulaşmada geçtikleri her aşama için teşvik edilmesi. (Daha uzun birlikte olmak, hafta sonu sinemaya birlikte gitmek, evde parti yapmasına izin vermek…..vb.)
* Onların hedeflerine saygı gösterilmesi.
* Olumsuz düşüncelerini bir kenara bırakarak kendileri adına olumlu şeyler söylemeleri için cesaretlendirilmesi.
* Düşüncelerinde genelleme yapmalarının engellenmesi. (Sınav konularının hiçbirini öğrenmemistik yerine Sınav konularının bazılarını öğrenmemiştik …. vb.)
* Düsüncelerindeki abartılı ifadelerin daha doğru ifadelere yöneltilmesine yardımcı olunması (Öğretmen beni hiç dinlemiyor yerine Soru sorduğumda bazen öğretmen beni dinlemiyor…..vb.)
* Sık sık konuşma fırsatı verilmesi ve düzenli aralıklarla çesitli konularda sohbetler edilmesi.
* Kültür farklılıkları, farklı insanlar ve durumlar hakkında tartısmalar yapılması.
* Beden dilinin önemi üzerinde durulması.
* Ev içinde ve dışında basarabileceği sorumluluklar verilmesi. (Sofrayı kurma, telefon faturasını yatırma, ufak tefek alısveris yapma…. vb.)
* Değişik yaş gruplarındaki insanların bulunduğu ortamlara girmesine fırsat yaratılması.
* Pozitif düşüncelerin paylaşılarak olumlu düşünme yeteneğinin gelistirilmesi.