Güze bulaşmadan git...

Haydi git...!
Seni azat ediyor kollarım.
Yüzüne bile yüksünmediğim,
Düşlerimi ardından yakacağım.
Çoraklığımı atıp serabın içine,
Cennetten vaha yapacağım.
Çıkmayacağım yoluna.
Set olmayacağım.
Hadi git!
Seni terk ediyorum.

Kaldı ki;
Bu umut baharında kollarımı saklıyorum.
Yok bilmelisin sıcaklığımı.
Yüzüm hafiften dönük sağ yanıma,
Sol yanım küskün.
Bir iki damla göz yaşı, yoluna düşsün.
Bir şey olmaz; ölmemiş kimse aşktan.
Çok çok deliye vurur yüreğim.
Sızıya vurur bir zaman.
Sonra ilaçtır zaman.
Hadi git!
Seni terk ediyorum.

Git...
Savrulmasın yüreğin karanlık dehlizlerde.
Ayın şavkı kesmez seni.
Yetmez aydınlığım yarınlarına...

Su soğuk, su bulanık,
Deniz tuzlu sevdiğim,
Sığmaz umutlarına.
Hadi git!
Bu denizlerde senin gemilerin,
Fora yelken.
Bu rüzgarlar senin için esiyor.
Ben çalkantılı deniz,
Seni terk ediyorum.
Git!

Git ki;

sana dair telaşlarım yormasın yorgunluğumu. Karabatak sancılarımda demlenmesin rüyaların. Sınırlarını zorlamayayım, gülüşlerin, kaçışların. Git ki, sevmeyeyim daha fazla seni...

Üzeri örtülmüş yosun kokusu sığınmasın yamacına. Bu ahvâl, bu sensizlik, bu bırakılmış gereksizlik, ayalarımdan kurtulsun. Aksın parmak uçlarımdan. Derin sularda karanlığa boğulsun.

Git!

Yüreği elzem çığırtkanım, git...!

Sana mecbur olmak yakışmaz. Soğuk kubbelerin salâları uymaz göz yaşlarına. Git keder gözlüm. Usulca kalk git. Üstünü ört bu toprağın. Kapat mezarımın üstünü. Baş başa kalayım, daha fısıldayamadığım düşlerimle. Son duanı et. Amini bana bırak. Fatiha asılı kalacak.

Git!

Seni terk ediyorum...

Yeşile dem tutmuş bu bahar dallarında,
Türlü saklı renkleri al, git.
Tomurcuklarını savurduğum,
Rüzgara asılda git.
Nefesini bırakma, sol yanın üşür.
Gamzelere çiçekler, tomurcuklar gülüşür.
Gülümse git...!

Beni sevmeleri bilmeden sarıl,
Sağındaki yastığına.
Solunda sakladığına aldırmadan Git.
Şimdin bahar.
Önün yaz.
Güze bulaşmadan git!
Seni terk ediyorum...

Kenan Ocak

13 04 2008