Güzel bir mesaj geliverir!

''Ben seni beklersem ölmem ki beklersem.'' Diye yazmış bir şiirinde, Özdemir Asaf; ben de yazmışım bir kitabın ilk sayfasının üstüne. Kimin için yazdım niye yazdım hatırlamıyorum. Hiçbir şey beklemiyorum da bu günlerde..

Eskiden bildiğim inandığım şeyler de epey değişmiş zihnimde. Özellikle aşk konusu..

Zihnim açık, berrak, huzurlu… Hiç bir şey yok baş ucumda; (sadece kitap kalem, Orhan Pamuk ''Kar'' yeniden okuyorum) bu durum çok alışkın olduğum bir şey de değil bazen tuhafıma gidiyor. Ancak yine de her zaman böyle değilim bazen başka hallere düşüveriyorum. Tekrar toparlanmam fazla uzun sürmüyor; taraf olmam gereken yerlere ilişkin yazıp çizdikçe geçiyor.

Bir dostun, bir güzelin sevinci, bir başkasının onu aramayı düşünürken pat diye sizi araması, hafif kızgın olduğunuz birisinin seni özledim diye yazması, hadi gidelim dediğiniz de ciddiye alınmamak, bir yerlerde bıraktığınız güzel bir kokunun sizi araması, bir başkası ile selamlaşırken en kötü zamanımda beni gülümsetiyorsun demesi, bu cümle beni üç hafta idare eder dediğinizde üç saat idare etsin diye içimden geçti demesi, ulan insan bir arar diye küfür yemeniz, bunları yazarken Goran Bregovic Tales and Songs’un yansıttığı neşe, çoşku ve hüzün, penceremden giren rüzgarın gelirken yapraklarla dansı, eylül’ün sesi, gücü azalan güneş, birazdan uzaklara attığım mailden gelecek gülümseme işareti, bir babiş ya da bir telaşlı baba sesi güzel şeyler bu hayatta yeterli sanki..

Sona beklenen mail geliyor bir ton takılma bir ton gülümseme –seni de pek bi agresif gördüm hayırdır inşallah saçlarınız kesilince çok agresif olmuşsunuz beyfendi... diyor, bana çok eğlenceli geliyor, çok eğlenceli.. Görmedi ki saçlarımı oysa bir kaç zamandır görme olasılığı için uzun tutmuştum!… Büyümeyeceğim herhalde..

–şu dinlediğim müziği gönderebilseydim keşke sana çok eğlenceli.. goran bregovic tales and songs maki makii maruşkaa diyor, ne demekse..

-Bugün burda kaldım ... yandınn.. diyorum. Cevap geliyor: şappi şappi eller havaya amannnn yandannnn :))

Rüzgar esiyor yaprakların müziği çok hoş.. Ben yazmaya devam ediyorum.. Müziğe ıslıkla eşlik ediyorum.

İşte insan özlüyor, o bitimsiz deli gülümsemeyi, fırtınalı yolculukları, sorumsuz, hesapsız serüvenleri, alıp başını gitmeleri, uzak düşmeyi gerçeklerden.

Gündelik hayhuydan sıyrıldığınız müzik ve şiirin derinliğinde süren çoşkuyu.. Zamanı istediğiniz gibi tükettiğiniz, umursamadığınız günleri o derin sarhoşluğu..

Her şeyin olduğu bir şey yok işte, olsa bile sürekliliği yok..

Ancak olana razı olunabilir mi? Bence olunmamalı..

İnsan en çok kendine en iyi geleni mi tercih etmeli yoksa aşkından deli divane olduğunu sandığını mı?

Var mı bu faydacı sorunun doğru cevabı ne yana baksak batık, en doğrusu yarın yok! Bugünü de hesaplamak yaşamakiçin, hiç yaşamamak.

Ve sevgi ve dostluk kalıcı olan ve her şeyden değerli olan. Sonrasını siz bilirsiniz.

Bir şey istemeyen, o isterse yanına saldığınız bir sevgi..

Güzel bir mesaj geliverir, hava serinler, rüzgar güzel güzel eser, cumhurbaşkanı maça gider, deniz fenercileri, hiltoncular, atın bu ermeniyi yazmasın diyenler, Orhan Pamuk’a yumurta atanlar, birbirini aldatanlar yalan söyleyenler özür dilerler, artık yaptıkları haksızlıkları geri ödemek için atmaya başlarlar adımlarını, şu “CERN” deneyi de başarılı olur, tanrı parçacıklarına ulaşılır o zamanda görürüz anyayı, aynayı, konyayı..

Bakalım bu eylül neler getirecek bu kez iyi bir şeyler getirsin.. Rigo rigo rigodiii heyyy..
Bas te ya!!