Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

22 Temmuz '11

 
Kategori
İlişkiler
 

Güzellikleri kaybetmemek elimizde…

Güzellikleri kaybetmemek elimizde…
 

Biliyor musun canım, sana bakınca yüreğimin sızlayan bir tarafı şifa buluyor adeta.
Nefesimi alırken ta içime doluyor çam kokuları, denizin tuzu ve içime batmadan alıyorum her nefesi bin yaşam niyetine.
Seni öyle özledim ki, yanımdayken, uzağımdayken sen benim bitmez, tükenmez özlemimsin.
İnan sırf bu yüzden gel bir göreyim bile demiyorum hasret tek taraflı çekilmez diye. Çünkü o akar su misali gönülden gönüle.
Arada bir senle kavga ediyorum. Terk edip gittiğimde oluyor binlerce kere.
Sonra yalnızlığa alışmaya çalışırken zehir misali içime akıyor sensizlik.
Günüm, sakin de geçse, alabildiğince yoğun da geçse sen hep benimle beraber dolaşıyorsun yanımda, kanımda.
Kahveleri, çayları içiyoruz beraber. İnsan bu kadar düşünürse olacağı bu olur tabi.
Sevgi halen var mı? Yani çıkarsız olanı, yani ne pahasına olursa olsun bitmeyeni diye sormuştun ya işte seneler geçti ve ben hala seni seviyor, seni görüyorum baktığım her yerde.
Biri tebessüm etse sen sanıyorum her bakan gözü, biri güzel bir söz söylese, senin dilinden dökülüyor sanıyorum.
Böyle mutlu olur mu insan? Diye soruyorsun. Haklısın. Kıt kanat alıştım yaşamaya.
Sevginin kıymetini anlayıncaya kadar da az hırpalanmadı bu koca çınar.
Sen, sen ol bil bu sahip olduklarının değerini. Onu diri tutmak için her gün biraz su ver, gülücük gönder.
Karşılıksız da olsa duygular gönül umduğundan bekler sakın unutma. Birini bıraktığın yerde bulman senin elindedir.
* * *
Anne ne oluyor diyen bir sesle uyanıyorum. Tatilin melankolik, duygusal havasından sıyrılmanın zamanı geliyor.
İşin, gücün, koşturmacanın içine düşüyorum, gümbür lop…
İnsan çok şey veriyor bir şeyleri elde etmek için. Önemli olan elde edeceklerinin kaygısını yaşamak değil, sahip olduklarının hayatındaki önemini anlamak olsa gerek.
Seviyorum bu şehri.
Bana hayatı öğretiyor her geçen gün.
Şiirlerim, yazılarım, işim gücüm, dostlarım, ailem…
Yaşanan her mevsim, her ay, her gün kendi ellerimizde. İstersek cennetten bir köşe oluyor, istersek zindana çevirebiliyoruz.
* * *
Tatil boyunca canımı sıkan bir şey de bu güzel ülkemizin değerini bilmeyenlerin bilinçsiz davranışları oldu.
Denizi çok seven biri olarak küçücük bir artık bile beni mutsuz ediyor.
Deniz kenarındaki çöp kutularına konan çöpler bir süre sonra rüzgârın etkisiyle savruluyor ve doğru denize gidiyor.
Bunun için bir önlem almak lazım. Tabi bilerek artıklarını, su şişelerini, pamuklarını, plastik poşetleri vb. atıkları elleriyle o güzelim denize atanlara benim diyecek lafım lütfen evinizde de aynı şeyi yapın. Çevremize duyarlı olmak sahip olduğumuz paha biçilmez ülkemize hak ettiği değeri vermekten geçer.
Kumsal da sigara izmaritleri toplamak da yine başa düştü.
İstanbul’un birçok yerinde denize girilemiyor. Bu bize bir ders olmadı ne yazı ki…
Gemiler, işletmeler de boş durmuyor tabi. Onlar da artıklarını döküveriyorlar gözlerini kapatarak.
İşte yazının başında yazdığım bir kişiyi kaybetmemek onun değerini bilmek içindi, ülkemizdeki güzelliklerin tadına varmak için de önce kıymet bilmemiz gerekiyor.
Değişen bir şey yok ister bir kişi olsun, ister deniz, bağ, bahçe, tarihi bölgeler olsun, size gülerek yada ağlayarak bakarlar anlarsınız birinin bakışlarından, diğerinin kendisinden. 

e-mail:belginturan@gmail.com 

 
Toplam blog
: 439
: 512
Kayıt tarihi
: 04.02.09
 
 

Lisansını Anadolu Üniversitesi/ İşletme Bölümü ve Anadolu Üniversitesi/ Sosyoloji Bölümlerinde “O..