Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

23 Mayıs '18

 
Kategori
Şiir
 

H e s a p

H e s a p
 

dengede çırak, düşmekte ustaydım hep
cambaz sanıp kendimi
usanmazlıkla gidip geldim ipte
kaderdeki melâlin görünmez keskisiyle 
durmadan terennüm edip dururken 
dünü taşımışım bugüne
 
yaz melteminden devrilirken bedenim
pustum kaldım dört duvar içinde
 
gün ışığından ayrık
mayası tutmayan mavi/m 
solurken çölün çehresinde yanan kumun alevini 
sarı kanatlarıyla uçup gelmişti güz yine 
 
kar gibi eriyen, bugün var yarın yok olan 
hayat gibi kesildi sesim 
ağmaz oldu pert  ruhum
 
oysa
kendini karanlığa bırakmak
sarıp sarmalandığımız gri renk
yaşamda yanılgılar silsilesi
 
ölümün acelesi olsa da
ölümlünün yoktur
öldüğünü zannettiğinde bile
yer, içer, güler kişi
yaşam devam eder zamanın içinde
 
çoğu / zamanı paslandırıp kendi ellerinle 
yorgun yüzlerinde  
görmeden kuş cıvıltılarını
fırtına sesini yerleştirip içine
kendi yaratırmış uğultusunu
 
doğacak gün
tünelin ucundaki ışık 
alacakaranlığın şafak sökerken can çekişmesi
kadar yakınmış insana
 
yaşamak/ ta ısrarın varsa
görmeyecekmişsin kurt bakışlarını
 
âniden bir hayat öpücüğüyle gülermiş kalp
baktığında değil, gördüğünde anlarmışsın ancak
güzel şeymiş yaşamak
 
/kime kalmış ki zaten bu hayat/
 
gül bahçeleri de geçilmişti zamanında
unutulmuş ne varsa hatırla 
ışıklar söner bazen
ve solar albümdeki resimler
sonra başka resimler eklenir yeni yeni
 
s e n  küçüğüm 
umut eskizlerinde, simlerle parlat gecenin gömleğini
su dök çiçeklerine 
gayret ister yaşamak
gündüz sularıyla yıka hayatın saçlarını
dört dörtlük hesabı kim bilmiş ki ömürde
 
 
Hâdiye Kaptan
©- Bu şiirin her türlü telif hakkı, şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
 
 
Toplam blog
: 467
: 145
Kayıt tarihi
: 16.05.11
 
 

Güzel Sanatlara tutkulu, Türk sanat müziği hayranı,  deniz ve İstanbul âşığı şiiryazar bir fâni....