Haber atlamak

Bir söz vardır “kendi gözündeki merteği görmez başkasının gözündeki çöpü görür” diye.
Kimi insanlar kendi çıkarları için veya yandaş toplama amacı ile gerçekleri saptırırlar, toplumu yanlış yönlendirirler. Kendi yandaşlarının yaptığı hataları görmemezlikten gelirler. Ancak, bir başkasının varsa bir yanlışı veya hatası anında hücuma başlar veryansın ederler.

Karşısındaki insanı yazdığı yazılardan ve ileri sürdüğü doğrulardan dolayı “ipe sapa gelmez” yakıştırmalarla itham ederler, hakaret derecesinde söylemlere maruz bırakırlar. Neden? Çünkü sırf kendisi gibi düşünmediği için. Bunlara göre “tek doğru” kendi söyledikleri yazıp çizdikleridir.

Malum çevreler vardır. Bu çevreler ulusal bazda gazetede çıkarırlar, TV yayınları da yaparlar. Internet siteleri de vardır. Yani imkanları boldur bunların. Bunlar işine gelen haberlere baş köşede yer veririler, işine gelmeyenlere ise tek satırla da olsa yer vermezler. Yayınladığı haberlere bakıldığında en masum insanlar bile, haberin veriliş biçiminde etkilenebilir. Zaten amaçlanan da bu değil midir?

Adamlar kafayı takmışlar kendileri gibi düşünmeyen insanlara ve o insanların fikirlerine. Karşı düşüncede olan insanların haberlerini sitelerinde, gazetelerinde hiç eksik etmezler. Veryansın ederler, abartarak verirler, bazen yargısız infaz çağrışımı yapacak söylem ve yorumlarda bulunurlar.

Ancak iş kendi yandaş ve fikirdaşlarının yanlışlarına ve hatalarına gelince tek satır yazmaz, haber olarak vermezler. Çoğu okuyucuda bu yapılana ses çıkarmaz. Ya da bilirde ses çıkarmamak işine gelir.

Adam çıkıp “üç kadınla evliysem ben evliyim kime ne “diyebiliyor, ”dört kadınla evli olmak zinayı engeller” diyerek, bunca tek kadınla evli insanları zan altında bırakacak laflar ediyor, medeni kanuna ters düşecek laflar ediyor, siteye bakıyorum tek satır yok haber olarak.

Bir diğeri “14 yaşındaki bir kız çocuğuna tecavüz “zanlısı olarak tutuklanıp cezaevine gönderiliyor yine ses yok. Gazetecilikte “haber atlamak” deyimi vardır. Bunlar işlerine gelmeyen haberleri “atlıyorlar” demek ki.Ancak diğer verdikleri haberlere bakınca zaten ne oldukları ve amaçları “sırıtıyor”. Karşı düşüncede buldukları “kırıntıları” haber olarak okuyucularına “allayıp pullayıp” sunuyorlar.

Gazetecilikte haber vereceksin, meydana gelen haberlere yorumda yapacaksın. Ancak bunu yaparken “kendi yandaşlarının” yaptığı rezillikleri de kamuoyuna vereceksin, vereceksin ki bazı olaylarda yanlı olamayacağın orta yere çıksın. En doğal insani değerlere önem verdiğin ortaya çıksın, inandırıcı ol. Toplumun duyarlı olduğu öyle olaylar varki kayıtsız kalınamaz, kalamazsın. Yani haber olarakta dile getirebilme cesaretini kendinde bulabilmeli, yanlışı yapan “benim adamımdır” düşüncesini bir tarafa atabilmelisin. Doğru olanda bu değilmidir aslında.

Yoksa şaşırdınız mı son günlerde “adam” sandıklarınızın peş peşe yaptığı yanlışlara.

“Kendi gözündeki merteği görememek.” bu olsa gerek..

İşin ilginç tarafı bunu yapanların toplumda belli bir konumda olmaları, yani “saygı görüyor” olmalarıdır. Duyunca insanların “dilini ısırtacak” türden olaylara meydan vermeleridir.

Bir laf vardır “ne oldum demeyeceksin, ne olacağım diye düşüneceksin”. Bu tiplerin ne olduğu tek tek ortaya çıkıyor. Gazete köşelerinde ve televizyon programlarında yazarken ve konuşurken mangalda kül bırakmayanların düştükleri durum gerçekten düşündürücü değil mi?