Hadi oynat bakalım

“Hadi gel, seninle çok güzel bir yere gideceğiz! “ dedi babam. Hiç sorgulamadan takıldım peşine. Akşam vakti olduğuna göre, eğlenceli bir yer olacaktı muhakkak. Baba-kız, Zeki Müren’i döner sahnede izlediğimiz gece geldi aklıma. Çoştum, ona sezdirmesem de.

Mekâna ulaşınca yanılmadığımı anladım. Gazinoya benziyordu burası da ışıl ışıl. Eee, maşallah giren çıkan da çok. Bir müzik sesi kulağıma çalındı. Çatal bıçak sesleri birbirine karıştı müzikle birlikte.

Yalnız adlandıramadığım bir değişiklik vardı ama…

Çok da zorlamadım kendimi. Elim, babamın elinde girdik içeri.

Loş ışıklar bir an ruhumu sıktı. Daha bir sıkı tuttum o koca eli. Babam, başımı okşadı anlamış gibi.

İlerledik masalara. Yöneldiğimiz masada Jandarma komutanı, Belediye Başkanı sanki resmi tören komitesindeymişler gibi aldılar babamı aralarına, beni de babamın yanına. Her zaman yaptığım gibi gözlerimi yiyeceklere diktim. Bayılırdım içki masalarına.

Aradan epey zaman geçti. Karnım doydu, gözüm etrafı gördü. Aslında gazino gibi sevmedim burayı. Hele o masa masa dolaşan kadınları hiç gözüm tutmadı.

Dikkatimi çeken bir hareketlenme oldu pistte. Kalktım yer değiştirdim daha iyi görebilmek için.

Neyse, baktım ki dansöz çıktı piste. Hoşuma gitti. Babamla göz göze geldik. Göz kaş işareti ile piste çıkmamı istedi. Fakat her zaman bu daveti sabırsızlıkla bekleyen ben, oynamak istemedim o gece.

Babam da dayanamadı, yanıma geldi. Kaldırmak için çekiştirmeye başladı beni. O çekiştirdikçe ben daha sıkı tutundum sandalyeme. Sonunda baktı ki olmayacak, sinirle asıldı beliğime. Beliğimi başım arkaya düşecek, canımı yakacak kadar çekti aşağıya. Sonra da söylendi:

-Beni rezil ettin pavyona!