Hafızayı beşer, nisyan ile maluldur,

Türkiye 29 Mart Yerel Seçimlerine kilitlendi. Ama ortada garip bir durum var. Belediye başkanı adaylarının yerine, genel başkanlar yarışıyor. Kentlerin sorunları yerine ülke sorunları tartışılıyor. Bu arada BBP nin seçim propagandaları için kiraladığı helikopter düşüyor. Aradan 3 gün geçiyor. Düşen helikoptere ve kazazedelere bir türlü ulaşılamıyor. İşte seçime iki gün kala güçlü ve modern Türkiye manzaraları.

Düşen helikopterde bulunan beş insanımız, dilerim yaşıyorlardır. Dilerim bulunup, kurtarılırlar. Ama, Hava şartıydı, bölgenin coğrafi yapısıydı, şuydu, buydu, bahaneleri, çoğu insanı tatmin etmeyecek. Özellikle Büyük Birlik Partisine gönül vermiş olanları. Bu kaza için çok hikaye anlatılacak. Durum, cep telefonu dediğimiz ve kimi zaman fıkralara konu edip, dalga geçtiğimiz, Kanser nedeni olarak belirlediğimiz, teknolojik aletin, önemini ortaya çıkardı. Ama, 112 acil sevisinin ne kadar dandik olduğunu da anladık. 112 Acil servisleri, geyik muhabbeti için kurulmuş gibi. Oysa bu servisler, arama kurtarma ekipleri ve emniyet güçleri ile doğrudan irtibatlı olmalıdır. Böyle olsaydı, düşen helikopterin yeri, belirlenir, kazazedelere de ulaşılmış olurdu. Böylece, kazadan sonra anlatılacak hikayelerden, birincisini anlatmış oluyorum. Yetkililer de 112 servisinin geleceğini planlıyorlardır, inşallah. Bu arada, 112 servisinde, kazanın hemen ardından, yaralı İHA muhabiri ile konuşan, bayan görevliyi, suçlar gibi olanlar var. Bu hiç doğru değil ve etik de değil. Ne demişler: " Ustamın adı Hıdır. Elimden gelen budur."

Modern toplumlarda, Acil müdahele servisleri var. Bunlar İtfaiye gibi, her an göreve hazır durumda beklerler. Kimi zaman yalnız, kimi zaman İtfaiye veya emniyet güçleri ile koordineli çalışırlar. Bu servislerin, her türlü donanımları vardır. Kendi helikopterleri, kendi araçları, ve enson, en teknik teçhizatları mevcuttur. Hiç iş çıkmasa da maaşlarını alırlar. Bizde, ayda, yılda bir iş çıkacak, ne gereği var bunca insanı boşuna beslemenin, ve bu kadar masrafın, mantığı ile bu tür ekipler oluşturulmaz. Devlet kazazedelere, kömür, beyaz eşya, oyuncak ve gofret dağıtır. Ağustos 1998 depremini unutmamışsınızdır umarım.
Depremden sonra, ne kadar heyecanlı ve iştahlıydık. İnsanlar, yarın benim de başıma gelebilir, mantığı ile milyonlarcaTl bağışta bulundular. Ne oldu. En son, deprem dedemiz, AKP den Belediye Meclisi Üyeliğine aday oldu. İşte olan bu.
Biz, daha çok depremler, çok kazalar, çok felaketler görürüz. Çok yardım paraları toğlarız. Sonra unuturuz, Felaketleri de, verdiğimiz paraları da unuturuz. Yeni bir felakete kadar.