Haftasonu kaçamağı

Havaların herkesin söylediği gibi olması gerekenden çok daha sıcak geçtiği bir Pazar gününü şehir dışında değerlendirelim istedik. Evlerin ve kapalı mekanların içine tıkılıp kalmadan doğada nefes alabileceğimiz son tatil günlerinden biri diyerek attık kendimizi yollara.

Arkadaşlarımız ile birlikte bu sefer gitmeyi seçtiğimiz yer İznik Gölü oldu. İstanbul'dan gidenlerin tercih ettiği Yalova-Orhangazi yönünden değilde körfezi dolaşıp Karamürsel tarafından gittik İznik'e. İznik gölüne yaklaştıkça önce tek tük zeytin ağaçları sonra zeytinlikler karşıladı bizi. Gemlik-Orhangazi tarafındaki zeytinlikleri bilirdim de İznik'deki bilmiyormuşum onu öğrendim bu gezide. Bir ara yolda her yer göz alabildiğine zeytinlik oldu. Göz alabildiğine zeytinlik ve birçoğunda yapılan hasat.

İlerlemeye devam ettikçe Zeytinyağı Fabrikaları çıktı karşımıza. Birinin önünde durduk, içerisini görmemiz mümkün mü diye sorduk. Hemen buyur ettiler zeytinin ilk döküldüğü yerden başlayarak anlattılar yağ çıkıncaya kadar geçen aşamaları. Çıkan zeytinyağının tadına baktık. Hiçbir rafinerizasyon ya da sızma işlemi yapılmamış taze sıkılmış zeytinyağı.

Zeytinliklerin arasında ayva ağaçları çıktı karşımıza artık son demlerini yaşayan ayvaların çoğu dökülmüştü yerlere. Ayva yenmesi zor bir meyvedir, elma gibi ısıra ısıra yemek zorlar insanı. Ama burada ayvalar o kadar güzeldi ki elma gibi yedik o güzelim sapsarı ayvaları.

İznik girişindeki tabelaları takip edip önce Yeraltı Mezarına daha sonra sırası ile Anıt Ağaç ve Dikili Taş'a gittik. Nasıl gidileceğini gösteren tabelalar dışında bir de söz konusu yerler hakkında açıklayıcı bilgi olsaydı gördüklerimiz bize daha anlamlı gelecekti. Anıt ağaç gerçekten görülmeye değerdi. Yanında durduğunuzda kendinizi cüce gibi hissettiğiniz kocaman bir ağaç. Ne olduğunu anlayamadığımız bir yangın geçirmiş. Ama hala bir çok şeye inat başı dik sürdürüyor yaşam ile olan savaşını.

İznik merkezde mutlaka görülmesi gereken yerlerin başında Çiniciler ve yapılan çiniler geliyor. Tarihi II. Murat Kadınlar hamamında yer alan sanat galerisindeki eserler görülmeye değerdi. Hamamın erkekler tarafı hala kullanımdaymış ve haftada iki gün bayanlara hizmet veriyormuş.

Çininin nasıl yapıldığını gördük. Eserlerin büyük bir çoğunu yapan sanatçı ile tanıştık, o kadar genç görünüyordu ki 12 yıldır bu işi yaptığını hayretle öğrendik. Tüm çinilere özellikle de Firuze serisindeki çinilere hayran kaldım ve evimin en güzel yerini süsleyecek birşeyler almadan yapamadım.

Zeytinliklerde dolaşıp, çinilere hayran kaldıktan ve göl kenarında biraz yürüyüşten sonra iyice acıkmış bulduk kendimizi. İmren'de önce köftelerimizi ardından bol kaymaklı ekmek kadayıflarını yediğimizde keyfimize diyecek yoktu. Köfteler o kadar güzeldi ki eve giderken yandaki dükkanlarından eve'de köfte aldık. Kaymaklı ekmek kadayıfını yerken herkesin gözleri mutluluktan bir başka parlıyordu.

Bu kadar yorulmamış olmayı dileyip, göl kenarında biraz daha yürüyüş yapma isteği içimizde kalarak dönüş yoluna düştük. İyot kokusu olsa kendinizi denizde zannedeceğiniz bu güzel yere en kısa zamanda bir kez daha gelmek dileğiyle.