Haklı mı zavallı mı?

Tartışmalarda en çok bağıran; haklı mıdır?

Zavallı mıdır?

Nasıl soruysa bu şimdi!

Makside yeni bir teknoloji mağazası açılmış, “Bilgisayar için 2+1 hoparlör getirmişler 10 YTL ye satıyorlar “duyumunu alınca ihtiyacım olmamasına rağmen soluğu orada aldım.

İsteyen istediği kadar alamıyor, kısıtlama var.

Adam başı bir tane!

Aldık, ucuz ya!
Arkasından kedi olalı fare tutmuş , iş adamı yorgunluğunda kahve molası verdim.

Sigaramı telledim.

Geleni geçeni izliyorum.

Hafta içi ya, gezen çok, alışveriş yapan yok.

Eskiden, kitapçı kapatılmadan önce daha çok gelirdim, kitapçı kapandı, ayağımız kesildi.

O kadar mağaza içerisinde bir kitapevinin olmaması trajik değil mi?

Param olsa ben açacağım!

Çantamda Vatan Gazetesi var. Haşmet’e e-mail attım geçende, geri döner diye bekledim ama hiç traşlamadı bile!

Dilek Önder’i okudum, arkasından İclal Aydın’ı, Tuna Kiremitçinin yazısını yarısında bıraktım.

Anlayamıyorum adamı, ne yapayım?

Arkamdaki masaya bir çiftin oturduğunu konuşmalarından anladım.

Kız ağlıyor, erkek azarlıyor.

Yapacak bir şey yok, konuşmaları dinleyeceğim mecbur!

Yüzlerini görmüyorum ya rahatım.

Kız adamdan habersiz bir yereler gitmiş. Üstüne “gitmedim” diye yalan söylemiş.

Adam kaçın kurası; uyanık, yakalamış yalanı.

Kızın ne meşrepliği kaldı, ne riyakarlığı..

Adam evli, belli!

Kuşu kaçırmaktan korkuyor,

Kuş çırpınmıyor bile ağlıyor.

Konuşmasını “ seni seviyorum kızım, anlamadın mı sen bunu?” diye bitirdi adam, hışımla kalktı masadan.

Kız tek başına kaldı, çaktırmadan, omzumun üstünden baktım kıza...

Yavrucak burnunu çekiyor.

Çayını da soğutmuş..Suçlu işte! Sen durduk yerde neden yalan söylersin el âlemin adamına.

Gazeteye daldım yine,

Kızın telefonu çaldı...

Sanki az önce ağlayan benmişim gibi açtı telefonu

“ Efendim aşkım”

Ne çabukta barıştılar diye geçirdim içimden.

“ Şimdi gitti! Şüpheleniyor...... Renk vermedim ama ağzına geleni söyledi.... Bu akşam olmaz yarın söz”

İki tutam aklım var o da gitti.

Zaten Gazete de bitti.