Halimiz, ahvalimiz :)

Öğle arası yemekten sonra pazara gittik arkadaşımla.

Çarşamba pazarına :)

Bildiğim tek Çarşamba pazarı İstanbul Fatih'deki pazar olunca, Çarşamba günleri kurulan her pazarı onun gibi sanıyorum :)

İşyerinin oradaki pazar ''kesmedi'' haliyle :)

Gerçi bütün pazarı gezemedik ama, gördüğüm kısmı yetti. İki sokak epi topu hepsi :)

Alacağımızı aldık döndük laflaya laflaya.

Ot kültürü bakımından zayıfım, malum :)

Mutfak kısmından anlamıyorum fazla.

Ne pişirmişliğim, ne de tadına bakmışlığım var :)

Alışmamışım :)

Şevketi bostanı bile pişirememişim :)

Ot mevzularından laflarken arkadaşıma artık evde bilir bilmez ot yemeği yapmayacağımı söyledim. Canım isterse ev yemeği yapan minik kafelerde yemeye karar verdiğimi, bunun vatana, millete ve bana daha hayırlı olacağını anlattım.

Arkadaşım da onayladı düşüncemi )

Mutfakta kendine güvenen bir hatun kişinin iki tutam otu pişirememesi acıklı oluyor biraz :) Biraz, az bile halimi anlatmaya :)
Maalesef öyle :)

İşi ehline bırakmak, hünerli ellerden çıkan lezzetin keyfini çıkarmak lazım :)

İzmir'in de :)