Hamsili ekmek!

Bizim Temel, kazayla düşmüş ıssız adaya!

Adada bir başına, günler eklenmiş aya!

*

Hergün tepeye gidip gözetlermiş bir gemi.

Dermiş” işaret verur kurtarurum kendumi!”

*

Gene birgün tepede, eli alnında siper!

“Bakayim da yakundan bir gemi gelir keçer!”

*

Bakmış kıyıya doğru, yaklaşıyor bir sandal!

Demiş “bu nedur acep?” Kıyıya koşmuş derhal!

*

Temel kıyıya gelmiş, sandal da varmış kıya!

İçinde var bir afet, benziyor dolunaya!

*

Her tarafı yırtılmış, eskimiş kıyafeti!

Uzatmış kum üstüne yarı baygın afeti!

*

Güneşten yanmış yüzü, çatlak iki dudağı!

Koşmuş yattığı yere, almış suyu bardağı!

*

Gözünü açmış afet, içince kana kana!

Bakmış başında biri, demiş ne oldu bana?

*

“Sandalunuz başiboş geldi kıyiya vurdi!

Ayilman ne zor oldi pelki bir saat surdi!”

*

Hatırladım demiş kız, bindiğim gemi battı!

Demek tek ben kurtuldum, Tanrım ne felaketti!

*

Temel demiş “Adada tek başinayim ben da!

Haburada yatarum habu görduğun inde!”

*

Kız bu sözü duyunca gülerek fingirdemiş!

Sana çok özlediğin şeyi getirdim demiş!

*

Temel bunu duyunca “özleduğum şey temek!

Sakun getirmeyesun bana Hamsili ekmek!”