Hangi Atatürkçülük

Yıllardır çeşitli vesilelerle Atatürk’ü, O’nun ilkelerini, inkılâplarını, dünya görüşünü anlatır durur, Atatürk’ten çok Atatürkçü oluruz.

Zaman gösteriyor ki, söylenen sözler, yazılan kitaplar, Atatürk’ün düşüncelerine olan hayranlıklar, göstermelikmiş.

Hedef olarak gösterdiği ‘YURTTA SULH’ kavramı, iyi anlaşılıp, iyi anlatılıp, iyi uygulansaydı, bu vatanın evlatlarından hiç kimse, ama hiç kimse Türk düşmanı devletler tarafından piyon olarak kullanılamazdı.

Türkiye bugün bazı çıkmazlarda ise bunun sebebi kesinlikle bu topraklar üzerinde yaşayan vatandaşlar değil, koltuk kavgasına düşmüş iç ve dış politikacılardır.
Atatürk’ün kültür politikası başladığı gibi devam etseydi, bu toplum, kendi öz kültürünü almadan yabancı kültürle böylesine yüzyüze getirilmez ve böylesine dejenere olmazdı.

Batı, toplumuna geleceği göremeden verdiği değerlerin neticesinde hüsrana uğrayıp, öz değerlerine tekrar dönebilmenin uğraşını verirken, bizim onları taklitte yarış halinde olmamız, Atatürk’ü ve O’nun ilkelerini yeteri kadar tanımamazlıktan, anlamamazlıktan kaynaklanmaktadır.

Dünyanın devlet adamları, Atatürk’ün tüm dünya toplumuna yön verebilecek bir zihin yapısında olduğunu kabul ederken, O’nun sayesinde bir yere gelmiş bu toplumun içinden bazılarının kendilerine başka liderler aramış olması, gaflet, dalalet, hıyanet içinde olduklarını göstermez mi?..

Kısacası, Atatürk’ün ilke ve inkılaplarını yeteri kadar tanımıyor, tanıtmıyor ve yaşamıyoruz.

Şair:
“- Getir dudaklarını bir bir alnımıza koy,
Şahlansın ateşinle bu soy,
Oy Atatürk oy...” sözcüklerini, sanki tam bugünler için söylemiş.

Not: İnkılâp ile devrim arasında anlam farklığı vardır.
İnkılâp, yenilikçilik olup, kanlı değildir.
Devrim ise kanlı yapılır.