Hangisi gerçek aşk?

“Göz kapaklarım aralandı. Gün olmuş. Gece vedalaşmış gökyüzüyle. Dudaklarımın aralığında o beklenmedik melodi ve ellerim her sabah ki görevini yerine getiriyor. Avucuma sığdırdığım ekranda senin gülüşün ile gün aydınlatma çabama eşlik ediyorlar. Sana yakınlaşırken bana hizmet ediyorlar.

Sanırım sana hep aşık kalacağım. Ne güzel bir heyecan ve his olduğunu bilemezsin. Bilemezsin dedim çünkü sen kendince yaşarsın aşkı ben kendimce. Sen bence bilmezsin ben sence konuşamam, yaşayamam. Ayşegül Aldinç şarkısı gibi sanırım sana hep aşık kalacağım evet. İkinci kez değil milyonuncu kez bu cümleyi söyleyebilecek bir heyecanın içindeyim.

 

Bazen kendi kendime gülüyorum sevgili. Sen başkasıyla aşkken mutlusun ve ben mutluluğunla mutlu oluyorum ya, gerçekten durum Leyla diyorum işte. Ağız dolusu gülüyor, pınar dolusu ağlıyorum bazen. Hastalıklı da değilim ama aşk ne demek biliyorum artık. Aşk, adı aşk dediğini  dilemek ama  bencillik etmeden onun dilediğine de saygı duymakmış. 

 

Seni seviyorum. Sevdiğime inanıyorum. Zihinsiz sevebilmeyi başardığım bir zafer sarhoşluğu ile yaşıyorum seni. Arada bir varlığını hissettiriyorsun ya masumca ve tamamen benim hislerimle eşleşmeyen başka bir duygu ile o bile ne kadar kıymetli oluyor bilemezsin. Varlığımın farkında olman, anladığını bilmek  bile seni sevmekte ne kadar haklı olduğumu hissettiriyor aslında.

 

Bencilce, zihince oluşmuyor duygularım. Bana kazandırdığın yalınlığım ve beklentisizlik yüceliği için teşekkür ederim. Başka bir boyutta, başka bir anlayış ve hakikaten temiz, pürüzsüz bir sevme şeklini öğrendim.

 

Sana aşığım. Senin aşk olmanı dilediğim gün, aşk olman için ruhuyla güldüğünü hissettiğim bir adamdan başka bir şey değildin. Şimdi çok tanımın var bende. Yıllardır uzaklaştığım kendime yakınlaştırdın beni. Arayışın manasızlığını fark ettirdin. Buradaymışım. Kaybolmamışım aslında ya da herhangi bir yerde bulunmayı beklemiyormuş huzur. Huzur güne açıldığında zihnin ilk komutunun ruhtan gelmesiymiş.10421216_1501294620150234_1561037525228248874_n

 

Ruhum zihnime gece ve gündüz huzur için iki komut veriyor artık. Önce seninle günü aydınlatmak, sonra benden olanları mutlu etmek. Gün huzuru başlıyor ve akıp gidiyor zaman. Gece aynı komutların tekrarı ile başlıyor ve huzur kaplıyor her tarafı. Zorunluluklar, mücadelelerin içinde hayatın en iyi yanı bu bana bahşettiğin hisler. Şimdi sen bedenen ruhen bana ait değilsin diye mutsuz mu olmalıyım? 

 

Mutluyum. Sen mutluysan ben mutluyum. Her gün senin mutlu yüzünün sevinciyle huzur yayılıyor hayatıma. Bir gün beni dilediğinde, bilinen deyimlere uygun bir heyecan yaşayacağıma eminim. Elim ayağım birbirine dolanacak derler ya tam da öyle.  Varlığın sürpriz oldu, gelişin ihtimalsiz bir mucize belki ama sana aşığım.”

 

Şimdi bütün bu cümlelerin sahibi için ne düşünmeli? Platonik aşk kahramanı mı? Tinsel aşkı bulmuş biri mi? Hayalperest mi? Deli mi? Aptal aşık mı?

 

ımg_20160306_090124.jpg.jpg“Sen olmazdın… Sevgiye açlığım olmasa, sen olmazdın. Sevdiğine, sevildiğime inanmasaydım, bile bile kandırmasaydım kendimi, sen güvenilir de olmazdın. Seninle tamamlanmayı, seni tamamlamayı istemeseydim, eksikliğimle yaşayacaktım. Keşke dememek için yaşamaya karar verdiğim seni, keşke hiç yaşamasaydım. Eksikliğimle, doğru tamamlayanı beklemeyi becerebilseydim, iliştirilmiş, tutturulmuş öylesine yan yana getirilmiş bir tablonun içindeki iki kahraman olmayacaktık.

 

Sanki bir tek sen ile var olduğum yalanına inandırmasaydım kendimi, sana aşk demesem, hayatımdan geçip giden bir hiç olacaktın. Kısaca olmayacaktın. Olmamalıydın.

 

Şimdi kimin zihninde tohumlar ekip, hayatına eşlik ediyorsan, onun çöplüğünde de hiç olmanı diliyorum. Benim cennetimin en nadide kahramanıyken kıymetini bilemedin. Kendi çöplüğünde vakitsiz öten horoz gibi kaderin olmaz umarım.”

 

Peki ya bu cümlelerin sahibine ne denmeli? Aşk acısından saldırgan olmuş mu? Bencil mi? Acımasız mı? Vicdansız mı?

 

Bunlardan hangisi gerçek aşk? Aşk tanımını yapalım hep birlikte ne dersiniz? Yorumlarınızı bekliyorum. Sence aşk ne demek?