Hani...

Hani yeni bir yıl daha biter ya... hani yeni bir bayram eskir ya... hani yeni bir yıl daha eskirsin ya hani... umutlarındaki hayalperest arzular azalır ya hani... tenindeki tez canlılık; ürpertileri korkulara bırakır ya hani... hani bırakır ya seni bir gün sırrı dökülmüş bir aynanın önünde ansızın, birden bire, sessiz ve duygusuz... bu muydu dersin ya hani, tüm yaşadığım, belliki yaşayacaklarım... damlalar akmaz olur nehirlere... kısık, boğuk, çıkmayan düğümde ses... sessiz bakışın kırılır yere, süpürür tüm bir hayatı hani... gelmeyen, gelemeyen, gelmeyecek belli, dün yoktu, yarın da olmayacak, hani ben de olmayacağım onun için, hani... bilir misin hani, hiç yaşanmamış, yaşanması beklenmeyen, beklenen olacak... hani akşam üzerlerinden önce ikindi şarkılarından hemen sonra toplanan çay bardakları var ya hani... boş bardakların içindeki çay kaşıklarının sesindeki terkedilmişlikler varya, kırıntıları pastanın... hani ayak üstü, ”görüşürüz”yalanlarının kaçışlarında... belki susuz bırakılmış bir çiçeğin çığlığını duyduğunda... ama anlamak istemezken telefonun çalar ,”oh be” dersin ya hani... oh be dersin ya hani, ikindi meltemi yüzünü yıkadığında, ağzındaki balın minik kırıntılarının tadı gelir, dersin ya, kandırılmak istiyorum, yalanlar dinlemek istiyorum, yalancı renkler ve müzikler alsın buralardan, bir an olsun, hadi gidiyoruz desin bana... hani, yüzün titrer konuşamazsın, elin çaresiz, ayakların, yani ben.... hani... hani “o duygu var ya “...hani... orada olacaktın, hani...

Hani o duygu var ya
Terkeden sevgiliyi düşünmek ara sıra
Hani koşarsın camlara
Bakarsın insanlara
Düşersin bir boşluğa
Bir an görebilmek onu
Değer tüm yaşamana
Hani sarılırsın çaresiz anılara
Hani serilir anılar karşına
Hani gözlerin kararır o anda

Not: yeni yılına, bayrama yalnız giren tüm ruhlara...

Not: ne güzel yazmışsın o şiiri sayın Aysel Gürel, çiçeklerle...