Hani, kurşun sıksan geçmez geceden

Önce Mungan’ın sözleri geldi aklıma; 

“Bütün yaşamımız” dediğimiz birkaç an a bakar aslında… 

Bu yüzden yıllar sonra hatırladıklarımız anlardır.Gerisi bulanıktır… 

* 

Sonra yaşamımın net kalan anlarını, birer birer aklımdan geçirdim. 

İçlerinden bahar kokan demlere takıldım bu gece. 

Sarmalayışlarındaki sıcaklığına takıldım 

Takıldığım anlarımı bilmeyişlerine takıldım. 

Sonra daha eskilere gidip ezgilere takıldım. 

Gecenin hüznüne ve bilmediklerime takıldım en çok. 

Şimdi hangi demlerde, anlarda olduğunu bilmesem de aynı iklimlerde nefes aldığımızı bilmelerime takıldım. 

* 

Bir kadeh şarapla öğrenme isteklerimi canlandırıp, belki sen biliyorsundur diye sormak istediklerime takıldım. 

Bilmediklerime karşın, aynı iklimlerde oluşumuza sevinip beni düşünmeden kaldırdığın kadehlere, tenine karışmış anason kokularına takıldım. 

Ve aylardan mayısa takıldım. 

Mayısa en çok yakıştırdığım dizelere takıldım 

Demdir,

Derya dibinde yangınlar,

Kan kesmiş ovalar üstünde Mayıs...* 

Derya dibindeki yangınlar gibiydi yüreğimin en dibindeki yangın. 

Ve yine Mayıstı. 

Kan kesmiş ovalar gibi olmasa da Ankara 

Büyüyen ağaçlarıyla gizliyordu kan kesmiş yürekleri. 

* 

Evet, ağlamaklı oluyorum, demdir bu. 

Hani, kurşun sıksan geçmez geceden. * 

* 

Mayıs 2011 / Kurşun 

* Ahmet Arif – Hani kurşun sıksan geçmez geceden