Hani anlatırız ya ilk aşkımızı

Hani bir damla damlardı gökyüzünden de ellerimiz ıslanırdı. Küçük bir mutluluğumuz vardı şimdiki hüzünlerimin yerine. Bir paket çubuk krakeri sırayla yemenin tadı ayrıydı. Büyük şeylerde gözümüz yoktu, avuçlarımız toprağa değerdi. Biz küçüktük, dünya da küçüktü. Sen güzeldin, çirkindim ben. Çocuktun sen.

Yağmur yağardı, birbirimize verecek hırkamız hiç olmadı üzerimizde. Yağmur yağardı üzerimize biz aynı yolda.. Birimiz önde, diğerimiz arkada.. Saçlarım toplu olurdu tüm zamanların aksine. Ben önünden geçerdim. Yerler çamur... Sen izler miydin, bilmezdim. Ben ağlardım, sen kimi zaman gülerdin. Bir sıranın yarısı, bir kalemlik dolu kalemin ortağı, gönül hissedarı ve nicesi..

Çizgiler çizerdik yerlere her geçenin üstünde sekeceği, ellerimiz tebeşir. Ve aynı kainatın gökyüzüne çevrilirdi başımız her gece. Adımızın baş harfleri süslemişti sıramızı. Yanaklarımı kirletmişti saf duygularımız, sonra ellerimi. Hani üzüntüden ağlarken kimse görmeden sımsıkı bir sarılış olurdu mutluluk, hani çok kötüydü ya 98 almak..

Hani unutulmuş kalemdi aşk. Sen kalemini unutursun diye çantamda hep taşıdığım yedek kalem gibiydi... Ya da matematik hesaplarıydı kimi zaman aşk, trigonometri kirletmemişti gönül terazilerini. Logaritma ile hiç kapamamıştık gözlerimizi uyurken. Ve ne zaman gönlümüz bulansa bir defter yaprağı yeterdi en içten duygulara. Ve tüm yalnızlıkları toplardık teker teker.

Biz o sıradan kalktık nice sonra, başkaları oturdu: Kimbilir... Aynı yağmurun altında ıslandığımızda hani, hani korkular, hani çocukluk, hani ellerimiz... Hani bir ben ve hani üç noktalar... Hani hani bir şeyler vardı ya hani, tam da dilimin ucunu ısırırken tüm içten duygular ben kızardım kendime. Anlatamadığım, hep "ama" dediğim.

Susardık ya hani, ben yere bakardım. Birbirimizin suskunluğunu dinleyip gülümserdik. Göz göze gelince gözlerin parlardı ya hani. Kıvılcımı gönlüme düşerdi. Özlemdi ya, hani bir sıra bağlardı yeniden. Gelemezsin ya hani, ama gelebilirsen o sıraya beraber oturalım yeniden. Bu aşka bir kaç beden büyük olsak bile..

Hani bakmaz gözlerin artık gözlerime,
Bulutsuz günlerde kar yağar gökyüzünden sen yoksun diye.