Hapiste iki yıl yattı ve hayatı kurtuldu

Genelde hapiste yatanın hayatı kararır, mahvolur, çok nadir durumlarda hapisane insanın hayatına olumlu katkı sağlar. Bunlardan bir örnek Hz. Yusuf'tur. Kuyunun dibine düşmeden Yusuf olunmuyor. Hapse düşmeden özgürlüğün ve hayatın değeri anlaşılmıyor. Kuran ve Kitabı Mukaddeste en güzel kıssa o yüzden hz. Yusuf'un kidir ve günümüze kadar en az tahrif edilmiş peygamber hayatıdır.

Yakın tarihte Bediuzzaman da hapiste inanılmaz çileler çekti, Nazım Hikmet hem hapis hem sürgün yedi. İşte düşünce insanları ister sağda ister solda olsun ağır çileler yaşamışlar ve kendilerinden sonrakilere bıraktıkları mesajda ise inandıkları ve yazdıkları kitap veya şiirde attıkları imzalar acıları olmuş. Bekledikleri karşılığı ise öğretilerinin başarısını ya hayattayken ya da öldükten sonra görebilmişler.

Fakat Amerikada durum farklı, ceyar'ın ülkesinde size haksız bir ceza çektiriyorlarsa ki Stephen'a böyle olmuş. 2 yıl boyunca içkili araba kullanmaktan tutukluluk süresinde hiç mahkeme görmemiş ve hücrede unutulmuş. Sonunda Stephen kurtulmuş ama ne acılar yaşamış, kendi dişini bile kendi çekmiş acılar içinde kalmış, hastalanmış hiç ilgilenen olmamış.

Hapisten çıkar çıkmaz soluğu mahkemede almış stephen ve kaldığı her gün için 1275 dolar yani toplanmda 22 milyon dolar kazanmış.

Ne diyelim darısı Guantanamoda bulunan ve suçsuz yere işkence görenlerin de başına.

Darısı hapse atılıp iddianameleri sonradan hazırlanan ve 10 yıl mahkeme yüzü görmeyen ve hukukun eziyet haline geldiği Türk Yargılama usullerinden dolayı haksızlığa uğrayan insanlara. Adalet hepimize lazım, birimize veya belli ideolojilere değil.

Çünkü keser döner sap döner gün gelir dünya konjonktürü ve Sam Amca döner, Hapiste hukuksuz yargılananların ideolojisi de döner.

Şu an kendileri hapislerde mahkeme yüzü görmeden tutuklu yargılananlar, 12 yıl önce yaptıklarının cezasını çekiyorlar.

Herşey adaletle değil sırayla oluyor bu memlekette.