Hapşu

Ağacın ucuna takılmıştı balonun ; aç bir vejeteryan gibi ağacı yedin
Balonunu da alamadın
Öfkenden ağladın
O kadar çok ağladın ki
Ben yüzmeye başladım
Sen bir nefes çektin
Ben o girdaba daldım
İçin daha anlaşılmazmış
İçin ağaçlarla doluydu ; yanmış orman gibi
Ölü çocukların panayırı gibiydi
Öylesi kalabalık; insanlar o kadar çoktu ki;
Açlığına üzüldüm .
Alerji yaşatmayacak ; zehirlemeyecek ne varsa
Hızlı karın gurultularını bastırmak için ayak üstü atıştırmalarınla
Sen yaratmışsın o ülseri ;
Tutamıyorsun zaten midende beni
Üflüyorsun , tükürüyorsun ,
Senin içini biliyorum
Ne yazık üzülüyorum

zübeyde pınar özler