Haram geceler...

Aklım başımda değil ki
Sebebini bilmiyorum
Bize nazar değdi inan
Adım gibi biliyorum

Ne güzeldi diyerek bir ahh'la başlıyorum yazmaya bu gece... Hayalini alıp karşıma herşeyin başladığı ve yine herşeyin bittiği yerden, geceden yazıyorum sana...
Aklıma düştüğün ilk anı hatırlıyorum... Seni sen geçiyordu saatler... Günlerden sendi, aylardan sen... İnsanlar farklı gibi görünselerde senin sesinle konuşuyordu hepsi... Sağım solum, içim dışım sen oluyordun... Sen kokuyordum...
Sevgili(m)... Sende sevdim denizin mavisini... Balık ekmeğimin lezzetiydin sen... Çamlıca'dan gördüğüm manzara boğaz değildi artık... Nargilemin dumanı, kahvemin telvesiydin...
Şimdi bakıyorumda, ne çok şeyi götürmüşsün giderken yanında... Ne mavisi kalmış Marmara'nın, ne de dumanı nargilemin... Bütün renklerimi yükleyip heybene nasılda salına salına gitmişsin...
Aklım başımda değil diyor Nilüfer... Ne güzel söylemiş... Şimdi dipsiz bir karanlığın ortasında nazar mı acaba diyerek ıslatıyorum yanaklarımı... Her akşam ki gibi fonda bir gitar sesi, seni sana yazıyorum...

Yine bana haram geceler
Senin için ağlıyorum
Ah yanıyorum yanıyorum

Aklımdan çıktığın an yok... Bazen bir güneş gibi parladığın ilk güne takılıyorum, bazen güneşimi bir mumun alevi gibi nefesinle söndürdüğün güne...
Ne bir haber var senden, ne iki satır yazı... Renklerimide alıp gittiğinden beri en çok siyahın koynunda buldum kendimi... Baktığım her yer dipsiz kuyu, duyduğum seslerse çok uzaklardan geliyor... Ya ben onlara çok yabancıyım, ya da sen bana çok tanıdık...
Yoktu zamanın ve mekanın... Her an her yerde tadını çıkartabiliyordum doyasıya... Bazen bir ses oluyordun bazen bir soluk... En çok da mavi... Ve şimdi koynumdaki yalnızlıktır en çok koyan... Senden miras kalan...
Geriye almak gibi bir derdim yok aslında zamanı... Tüm saatleri bozsam, takvimleri yırtsamda yokluğunun sancısını taşıyacağım nasıl olsa can gibi bu yürekte... Övünebilirsin aslında kendinle... Bir bedende iki canı yaşatabildiğin için... Biri seninle yaşayan, diğeri sensizliğin pençesinde...
Şimdi omuzlarımda haram gecelerin vebali, yürek burkan bir güfte ile düşüyorum beyaz sayfaların üzerine... Virgülleri çoğaltsamda var yine cümle sonlarında noktalarım..

Hatıralar gözlerimde
Dalıp dalıp gidiyorum
Acımasız dertlerimle
Yapayalnız yaşıyorum
Yar yine başım belalarda
Senin için ağlıyorum

Gözlerimi dikip hayaline seni sende görüyorum yine... Ne çok halin varmış senin.. Şimdi daha iyi anlıyorum... Bazen küçük bir çocuğun tebessümünde görüyorum seni, bazen bir ihtiyarın geçmişi arayan gözlerinde... Ki o gözlerde canlanıyor anılarım... Sendeki beni görüyorum...
Uzun uzun susmalarım bu anlardan sonraya denk geliyor hep... Ufukta bir noktaya dalıp, çıkamıyorum... Ensemde sensizliğin o soğuk nefesi, dilimde eski bir şarkı... Sözü sen, notası sen...
Ey hayal... Dipsiz uçurumların eşiğinde yüreğim... Sensizliğin kucağında ölüme bir adım kadar yakınken, neden sana bu kadar uzağım...
Ey hayal... Ömrümün varı... Duy beni... Bu haram gecenin sabahında seninle açılsın bu gözler... Sil sensiz geçen günlerin acısını hafızamdan... Yastıktaki çukuruda götür onlarla beraber...
Buz kesen sol yanımı ısıt sevginle... Sevda yanığı tenime merhemim olsun öpüşlerin... Hadi bul beni... Uzak değil... Bıraktığın yerde, sendeyim...

Şarkı : Nilüfer - Haram Geceler..