Harf harf seviyorum sizi

“Ben savaşçı değil gül yetiştiricisiyim” Özkan Mert 

Kürtçe güller derledim düşlerimin ince yerinden 

Lazca şakıyor umudumun haylaz serçeleri, hayatın omzunda 

Islak tümcelerini Rumca öpüyorum gecenin, ay altında 

Bahara Zazaca sarılıyorum en nazlı yerinden belinin 

Kalbime taş atan çocukların kelepçelerinden öpüyorum acılarını 

Koğuşlarında Ermenice bir ağıttır ela gözlerim, kırık dökük 

Kederlerinin röntgenini çekmeye yetmiyor buruk harflerim 

Kızıl bir Laz takasıyım Kürdistan dağlarında yüzen 

Kürt ve Türk canlarım yanıyor orada, hece hece düşerek toprağa 

Dolar dolar üstüne haince yükselirken 

Firavun silah şirketlerinin kâr marjı piramitleri 

Koltukları, apoletleri palazlanırken obur bencilliğin 

Auschwitz’de milyonlarca kez yakıldık vicdanın öldüğü yerden 

Yetmiş iki bin kere süngülendi düşlerimiz Dersim’de, arsız sırıtışıyla vahşetin 

Irak’ta hamburger üstü tatlı niyetine işkence oyuncağı olduk Amerikanca 

Maraş’ta, Çorum’da sokak sokak vurulduk uygarlığın kalbinden 

Kosova’da görmezden gelindi yakamızda katledilen çiçekler 

Filistin’de taşla kırdılar özgürlüğümüzün kollarını 

Bir milyon kere yok edildi Ermenice ninnilerimiz, Ararat’ın kollarındaki 

Hakkari’de çocukluğumuzun kafasına dipçikle vurdular 

Ruanda’da palalarla kestiler en çocuk heveslerimizi 

Dolar dolar üstüne haince yükselirken 

Firavun silah şirketlerinin kâr marjı piramitleri 

Koltukları, apoletleri palazlanırken obur bencilliğin 

Bilmediğimiz dillerde de öpebilsek ya birbirimizi 

Başka dinlerde susabilsek usulca, dingin 

Diğer coğrafyalarda ağlayabilsek koşar adım 

Bir harf bile eklemesek savaş çığırtkanı tümcelerin kuyruğuna 

Kalbimizi asla yaslamasak vahşet çığlıklarının çağrısına 

Neresinden ölmeye başlar acep savaş ve kapitalizm 

Vahşet neresinden lâl olur barış senfonilerimizin önünde 

: Harf harf seviyorum dünyanın tüm renklerini 

Serkan Engin 

Haziran 2011