Haris Alexiou ayini

Dün, Akropoli'nin tepesinden seyrederken hepimizi, İstanbul'a geldi kondu Haris Alexiou. Sahneyi böyle dolduran, hakkını veren çok az sanatçı vardır herhalde. Aşık olunası kadınlardan Haris de.  

Açıkhavanın taş merdivenleri, Haris'in sesiyle inledi, yankılandı. Neler söylemedi, nerelere götürmedi.. Ximeroni dedi mesela, "şafak söküyor." Haykırdı, "bir kalbim var, her gece sana ağlıyor" diye. O çok aşina olduğumuz melodileri de söyledi bir yandan, Türkçe'sini biz söyledik, Yunanca'yı Haris söyledi. Birlikte şarkılar söyleyebiliyorduk işte, şarkılar her şeyin üstesinden gelebiliyordu.  

Ne kadar da gurur duyduğundan, mutlu olduğundan söz etti şarkıları Türkçe söylendiğinde ve "ole se thimuzun" diye başladı şarkıya, "her şey bana seni hatırlatıyor."  

Konserin bir yerlerinde Candan Erçetin de geldi sahneye, çok sevmeme rağmen kendisini Haris'in zamanından çalıyormuş gibi hissettim. Sallasana Mendilini, İndim Havuz Başına, Aman Doktor'u söylediler beraber.  

Haris'in Türkçe konuşma çabaları gerçekten çok şekerdi. Bir yerinde artık dayanamadı, kollarını iki yana açıp "bilmem, bilmem" diyerek sıyrıldı işin içinden.  

Yaşayarak, hissederek söyledi tüm notalarını şarkıların. Ege'nin suyunda yıkadı hepimizi. Bir ayin gibiydi dün açıkhavada olanlar. Yıllar süren bir bekleyişin sonunda gerçekleşen kavuşmalardan biri dahaydı. Haris'in sesiyle, İstanbul'da buluşmak, aynı suyun şarkılarını, farklı dillerde, ortak duyguyla söylemek... Kah Fevgo, kah Di'Efhon, biraz Eleni...  

Haris bu, hem de İzmirli. ... kendi deyişiyle eklemek gerekir ki babadan. :)  

Not: Eylül ayının 4'üne kadar muhtemelen yeni bir yazı olmayacak. Şayet herhangi bir yazıya eğer ki yorum yapılırsa ve ben yayına almakta gecikirsem özür diliyorum şimdiden.