Hastane önünde kupa ağacı

Dünyanın sayılı derbileri arasındadır Galatasaray ile yaptığımız maçlar. Hangi gün renklerimiz bir araya gelse, hayat durma noktasına gelir ülkemde. Günler öncesinden hazırlık yapılır. Her şey bu maçlara göre planlanır neredeyse.

O gün soğuk ise hava, ağlamaklı ise eğer bulutlar, silerler gözyaşlarını, çekidüzen verirler kendilerine. Romantikleşir gökyüzü “Futbol bayramı” olarak tabir edilen günlerde. Bu durum karşısındaki kıskançlığını çekinmeden tükürür ülkenin renksiz takımı.

İçinde bulunduğumuz sezon itibariyle, “Kadıköy’ümde ki Galatasaray maçı bitti” diye üzülürken, büyük ikramiye biletimize isabet ediyor ve rakip oluyoruz hastane önündeki incir ağacına asılan Fortis papyonlu kupada.

Bu ikramiyeden memnun kanaryalar olarak yüreklerimizi ovuşturarak davet ediyoruz rakibimizi yakışıklı Saracoğlu’muza. Eski yöneticimiz Celal Aras’ın vefatından dolayı yapılan bir dakikalık saygı duruşuna uymayan misafir seyirciye sitemimiz gecikmiyor… Islıklarımızla bastırıyoruz cılız seslerini. Saygı duruşu, renk değiştirerek saygısızlığa dönüşüyor sayelerinde.

Sorumsuzca arkadan yapılan sert faul sonrası, maçı sedyede terk etmek zorunda kalan Semih, önümüzden geçerken, gözyaşlarına dokunuyoruz çubuklularımızla… Hareketi yapan Servet, cirit atmaya devam ediyor sahada Aydınus Fırat’ın cesaretlendirdiği sarısıyla. Kartların kırmızı yanaklı olanı adres şaşırınca, Lugano’yu yeşil çimlerin ardına atıveriyor bir anda…

Hamdi bey’in tekliflerinden esinlendiğimiz, “Son teklif 6; var mısın, yok musun? Yoksa kutunu mu açalım?” şeklindeki futbolumuz karşısında iyi direnen rakip, kutusundan çıkan 0-0’ılk beraberliği elde ediyor dokuz yıl sonra…

Küçük bir çocuk, yaşı 9 olan. Şaşkınlıkla izliyor rakip tribünü. Küçük yüreğine saplanan bir soruyu yöneltiyor, üşüyen minik elini tutan babasına; “Babacığım niye bu kadar seviniyorlar? Yenemediler ki bizi. Sen ve diğer ağabeyler, ablalar niye bu kadar üzgünsünüz? Yenilmedik ki” Çocuğun bereli başına sımsıcak bir öpücük konduruyor babası, yanıtlıyor soruyu; “Bizden alınan bir beraberlik onlar için galibiyet demek, bizler içinse yenilgiden farksız olur bu beraberlikler…”