Hastasın, Hastayım

Duydum ki hastasın, o şıllık senide mi yakaladı, sendemi düştün ağına o arsız mikrobun ve o utanmaz uslanmazların.

Düşmeye gör ellerine, kemirirler inceden inceye, ne olduğunu bilemeden yaşarsın o katlanılmaz acıları bedeninde. Aksırıklar , öksürükler sızlamalar , inlemeler cabası. Ne halden bilirler nede halinizden anlarlar, ne kadar halsiz, dermansız ve güçsüz olduğunu.

Gene seni seven biri anlayacaktır çektiklerini, en az senin kadar çekecektir acılarını, hissedecektir yüreğinde usuldan yavaştan yükseğe doğru katmer katmer.

Yağmur toprağını tanır, az yağmadı tepesine; kar bilir tepelerini yüksek dağların beyaza boyadı nasılsa yıllarca , soğuğu ile besledi dağlarını ormanların. Anlamaz mı halinden. Az çektirmedi bilir yaptıklarını..

Çok sessiz ve yorgun solgun yanağın , dağınık saçların, ruhun yansır yüreğine hastayken. Kelepçe istemez yüreğin tıpkı saçların gibi çünkü sevmez tutsaklığı. Aşıksın özgürlüğe. Hastasın daha özgürsün aslında; direnirsin , savaşırsın, karşı koyarsın seni üzen o hoyratlara . Sonra toplarsın saçlarını , sallarsın omzunu; marursun kazandın savaşı nasılsa, ben kimmişim dersin kendince.

Geçmiş olsun bütün hasta dost yüreklere.