Hatalarımız

Merhaba. Ben Elif. Bu yazıyı en yakın arkadaşımla birlikte yazacağız.

Kendimi çok yalnız hissediyorum. Derdimi kime anlatacağımı bilemiyorum. Sorun kuzenim. Sanki Dünya onun etrafında dönüyor. Bu yazıyı okuduktan sonra eminim ki birçoğunuz bu kız çok kıskanç diyeceksiniz. Ama benim yerimde olsaydınız siz çoktan pes etmiştiniz. Belki çoğu kişi benden daha sabırlıdır. Ama bu olabilir. Artık dayanamıyorum. Bir de okullar tatile girince her gün ya biz onlara gidip yatıya kalıyoruz, ya da onlar bize gelip yatıya kalıyor.

Kuzenim çok hata yapıyor. Şu ana kadar bütün hatalarını ya düzelttim ya da affettim. O daha bir çocuk. Bu yüzden artık sabrım ona dayanmıyor. Ve her zaman bir şey olduğunda beni suçluyor. Örneğin; Üzerine kola dökse bu yaptı der. Onun şu huyunuda hiç beğenmiyorum. İsmini bildiği söyleyebildiği birine ‘’bu’’diye hitap ediyor. Bu davranışı beni çok üzüyor. Oysa birçok kez ona bu davranışının yanlış olduğunu söyledim, hatta düzeltmeye ve doğrusunu öğretmeye çalıştım. Bazen içimden ''Ölmek İstiyorum ''diyorum. Aslında ben demiyorum. İçimden bir ses bana bu sözü söylemek zorundasın diyor. Ben de içimdeki sesin kurbanı olup zorunlu olarak söylüyorum. Aslında kuzenimi çok seviyorum. Çok tatlı. Bazen onunla çok iyi anlaşıyoruz. Ben onun seviyesine iniyorum. Hatta Spıderman bile izliyoruz.

O zamanlar da beni de çok mutlu ediyor. İnternete giriyoruz. Ona testler yapıyorum.O küçük yaşında. Birlikte çok eğleniyoruz. Tabi ki onunla eğlendikten sonra çok şımarıyor. Onunla başa çıkamıyorum. Zaten çoğu zaman birbirimizi yiyoruz.Bu yazı bitince kendimi da ha hafif hissedeceğim. Çünkü kafamdaki sıkıntılar, üzüntüler hepsini bu sayfaya döktüm.Kendimi şimdi çok iyi hissediyoruim. Kuzenim çok seviyorum. Geldi ve benden özür diledi bu yaptıkları için.

HERKES HATA YAPAR.
ÖNEMLİ OLAN ERKENDEN FARKETMEK
VE HATALARIMIZI DÜZELTİCEK BİRİLERİNİN OLMASIDIR !!!