Hayal ağlıyor gerçek kanıyor

Karanlığın derinliğinden havalandı ak güvercin

Gagasında zeytin dalı, kanatlarında sevgi tohumları

Çaldı toprağa avuç, avuç, yeşerdi zeytin ağacı

Gölgesinde bez bebeğiyle oynayan çocuk mutlu

Yanık bir türkü dilinde, umutla bakıyor geleceğe.

*

Hayal bu ya, bir an kapıldım sevgi rüzgârına

Yüreğimden şiir damlıyor, neşeyle gülüyor gözlerim

Âlemin yüzünden kalktı keder perdesi

Halaya durdu türkü dağında insanlar

Karıştı keman melodisine yanık çalan sazın sesi

*

Balyoz indi şiirimin üstüne acımasız

İnim inim inliyor, kan sızıyor insanlık

Kaçışıyor yağan bombalardan tüyü bitmemiş yavrular

Bırakarak kardeşini tankın altına

Korku yüklü anasını, babasını arayan gözler

*

Beynindeki kurşunla yatıyor bir garip orta yerinde dünyanın

Feryadı duyulmuyor, yavrusuna kol kanat olmuş ana çaresiz

Yaralı kardeşine siper ediyor göğsünü, bombalara inat

Ağzı kulaklarında çelik kürdanla dişini karıştıran zalime

Dur demeye dili varmayan dünya seyrediyor

*

Yangın yerinde duş alıyor, tellendiriyor sigarasını

Seksek oynuyor zalim cansız bedenlerle, zulmün merkezinde

Çanak tutuyor yüreği kararmış, insanlık damarı çatlamış dünya

Sessizce ağlıyor hayale kapılan kalemim

Kan sızıyor yüreğim, gerçekle kanıyor şiirim

*

22/11/2004