Hayal gemi

HAYAL GEMİ

Yoktu önceleri gelişleri.
Şimdi uğrar oldu, sıkça olmasa da.

İsmini dün öğrendim:

“HAYAL GEMİ “

Şu yakındaki ıssız limanda bekler durur,

Sonra da; dolu mudur-boş mudur ?

Kimse bilmez; çeker giderdi..

Dün;

Rıhtımda durup sordum, ümitlerinden yapılmış

halatı kesip kısaltan birine..

-Dostum;

Ne gemisi bu böyle ?..

Elindekini koyverdi tuzlu suya…

Ama bu düşüşün acılığını ben içtim doya doya..

- Her şeyin gemisi bu .!..

- Adı ne ?..

- Her limanda başka..

- Ne yüklü ???

-Burada kedere, diğerinde aşka…

“Bazen hüzün doluyuz.

Bir başka yerde “sevinç”e boşalırız..

Her gelen yükle boyanır;

Bu gün siyahsa rengimiz,

Kimbilir’ yarın beyaza bulaşırız..”

-Peki, buradan nereye ??.

- Belki altın sahilli kıyılara gideriz..

Dallarında hevenk hevenk saadet;

Dağlarında öbek öbek aşk açan beldelere..

Oranın sularında,

Arzuların çırıl çıplak yıkandığını bilirim..

Yağmurları; yüzyılların öpüşlerini söyler..

Ağaçlar yeşil;

Öyle bir yeşil ki, gölgesinde yatıp

Ölmeye değer…

Güneyden portakal kokuları alırız..

Ilık, yaz akşamları satan tüccarlardan.

Sonra;

Koşarız belki de gitarına şarkılar süsleyen sese;

Doğudan batıdan…

- “ GELSENE BİZİMLE !!! .

- “OLUR , BEKLE .!!.. “

- Gidip özlemlerimi alayım yastığımdan.

Çünkü Onlarla yaşarım ben,

Ekmekten,

Havadan,

Sudan önce…

Ohh !! dedim..

Bitiyor her şey..

Nihayet…

Güneşten bile kalmayacak şikâyet..

Sevincim büyük, akşamlar boyu..

Ama, tek acıdığım:

Kırık, koyu arzulardan yaptığım evim…

Beş senedir gözlerimle sulayıp,

Kâlbime aşıladığım ,

Kan renkli güllerim ……

Kalacak…

- Bırak kalsın; sanki ne olacak ??

Yırtık sevgilerimi koydum cebime.

Ve;

Çekip aldım kurumuş arzularımı çamaşır telinden…

Uçuyordum..

Başka bir hasretle, başka bir yere bu yerlerden..

Çabuklaşan bir ıslık vardı dudaklarımda

Alınan demirle beraber..

Bir de avuçlarımda bir demet..

Kan renkli güllerden..

Geçerken, ülkesinin yosunlu sularına bırakacağım..

Ve;

En son, sesinin çığlıklarını duyacağım güverteden..

Vapur düdükleriyle haykırdım :

Sonumuz beraber..

Kader, belki bizi

Denizcinin söylediği

O altın sahilli kıyılara götürecek

Olsun artık…

Hasretin sonu mu bu özlemler gerisinden ??

Gözlerim geminin buhar düdüklerinden ıslak;

Oynamak geliyor içimden..

Mutluluğum,

Mutluluğum hiç bitmeyecek…

22 Kasım 1960

Diyarbakır

yucelakt@gmail.com