Hayal işte…

Herkesin beslediği umutları olduğu gibi kurduğu hayalleri de vardır elbet,çok hayalperest bir insan olmamakla beraber benimde bir takım hayaller kurduğum anlar var bazı zaman.

Hayallerimin boyut değiştirdiğini görüyorum gün geçtikce,belki hayal kırıklıkları yaşıyor olmaktan belki de büyüyüp yaşın insana verdiği olgunluktandır bu değişim tam kestiremedim daha…

Önceleri ne çok hayal kurardım oysa şimdi ise hem az hem de sade ve sakin oluyor isteklerim..

Eskiden daha uçuk,daha hareketli şeylerin varlığını hayal ederken yaşamım için şimdilerde öyle sakin ve dingin hayallerim var ki,ben bile şaşıyorum kendime ama olsun şimdi bunlar keyif veriyor bana düşündükçe...

Son zamanlarda en çok gerçekleşmesini dilediğim hayali bile henüz gerçekleştirememekle birlikte aslında birazda elimde olduğunu biliyorum aslında çokta ekstrem bir şey hayal ettiğimi sanmıyorum da,ama doğru zaman,doğru mekan ve doğru kişiyle üçgeninin oluşum şartlarının oturması lazım..

Çok uçuk da bir şey değil hani hayal ettiğim;sessiz ve bol yeşillikli bir göl kenar,iki şezlong,sıcak kocaman bir kupa çay.Şezlongların birinde ben uzanmışım birinde hayatımın aşkı.Uzaktan gelen hoş bir melodi,ellerim avuçları arasında kaybolmuş tek ve sonsuz aşkım yanı başımda,sakin masmavi göl ve doğanın eşsiz yeşilliği arasında sıkıntıdan gürültüden uzak geçirilmiş ılık bir hava altında sıcacık birkaç güzel gün…

Uzun zamandır ve ısrarla bu hayalle yoğunlaşmış durumda nedense yüreğim.Kim bilir belki de gerçekleşmesi için gereken üçlü henüz bir arada değildir…

Aman hayal işte…

Gerçekleşmemesi için de hiçbir neden yok ki aslında,sadece zaman ihtiyacım olan şey…