Hayal kurmak serbest

Neden hayal kurarız? Hayatımızda arzuladığımız birçok şeylerin gerçekleşmesini isteriz. Bunu yapabilmemiz için ilk önce zihnimizde tasarlarız. Daha sonra tasarılarımız yönde caba gösteririz. Hayatımızın her döneminde farklı farklı hayaller kurarız. İlk anda bütün kurduğumuz hayaller soyut görünseler de, hepsi gelecek yaşantılarımıza yöneliktir. İş, Aş ve Eş, her bireyin varlığını sürdürebilmesi için kurduğu hayaller, önde gelen olmazsa olmazlarındandır.

Bu konuda çok şükür benim sıkıntılarım yok. "İnsanoğlunun yapacakları, hayal ettikleriyle sınırlıdır." (Arthur C. Clarke)

Hayallerimizim sonucu yetenek ve çalışma azmimizden oluşan alaşımın niteliğine bağlıdır. Peki biz ne yapıyoruz burada? Her birimiz kurduğumuz hayallerimizin gerçekleşmeleri için caba sarf etmiyor muyuz? Konunun bu kısmına girmezden önce, biraz kendi hayallerimden bahsetmek istiyorum.

Adalet ve hak arama işlerim çıkmaza doğru yol almaya başladığı sıralarda İnternetin imkanlarını kullanarak, olayların ve dahil olan kişilerin iç çamaşırlarını açığa çıkarmak için hayal kurmaya başladım. Zamanla üye olduğum bir çok Siteler-Forumlardan biri olan Öğretmenlersitesi.com Sitesinde karar kıldım ve işe başladım. Altı bin'in üzerinde üyesi olan bu Forumda yıllarca gece gündüz demeden çektiğim acıları herkes gibi arkadaşlarımla paylaşıyordum. Bir akşam geç saatlere kadar çalıştıktan sonra biraz da olsa dinlenmek için birkaç saatliğine yatağıma uzanmıştım. Sabah erkenden PC'min başına geçtiğimde biraz tedirgin oldum. O zamana kadar yüzlerce defa hiç sorunsuz giriş yaptığım Site yeniden Üye olmamı istemişti. Yeniden üye olup giriş yaptıktan sonra gördüklerime inanamadım. O önceki zengin çalışma ortamı olan Site binlerce dosyalarla birlikte yok olmuş, yerine aynı adresle başka cılız bir Site kurulmuş. Lafımı fazla uzatmadan esasında ne olmuştu? Önceki Sitenin sahibi, siteyi öğretmenlikle ilgisi olmayan üç kafadara satmış. Yeni patronlar ilersini gerisini hiç düşünmeden yıllarca verilen emeği geri dönüşümü olmadan çöpe attılar. Dayandıkları nokta şu: "Site sahibi istediği zaman Siteyi geçici olarak yayından kaldırabilir, süresiz kaldırabilir veya yok edebilir." İsyanlarımız dikkate alınmadı. Neymiş efendim, onlar da daha çağdaş "Blog" sistemine geçmişler.(?!) Geçen gün uğradığımda söz veriler yeniliklerden eser bile yok. Giden geri dönmez misali binlerce üye çil yavruları gibi dağıldık…

Fazla zaman kaybetmeden hayallerimi gerçekleştirebilmem için demiri buraya attım. Bu yaştan sonra buraya yazar olmaya gelmedim yani… Ben bir teknik adamım… Yukarıdaki hikayemi anlatmamın tek sebebi benzer olayın burada da başımıza gelme ihtimalinin çok yüksek olmasıdır. O yüzden herkes tedbirli davranıp kendi yazılarını yedekleme yoluna gidilmesinin uygun olacağını düşünüyorum… Sonradan pişmanlık para etmiyor maalesef… İnternet hırsızları ile mücadele kapsamına alınan Milliyet Blog sitesinde artık ne beğendiğimiz blogları, ne beğendimiz yorumları, ne de resimleri depolarımıza alamıyoruz artık. Bu benim tasvip etmediğim bir durumdur…

Milliyet Blog da yazmaya başlayalı bir sene oldu. Bu zaman zarfında peş peşe yazdığım 32 adet bloglarımla okurlarımı hep benzer konularla usandırdığımı düşünüyorum. Ne yapayım? Her insan yarasına mehlem sürdüğü ve de kaşınan yerini kaşıdığı gibi, ben de biraz rahatlarım gibilerden bu yola başvurdum. Bu bir senenin son yedi ayında hiç blog yazamadım veya bazı şeylere kırgınlığımdan dolayı yazmadım diyebilirim. Esas paylaşımlarıma bundan sonra başlamayı düşünüyorum.

31.10.2009 Necip Mesut (Emekli Öğretmen)