Hayale adımlıyorum

Bir yer düşünüyorum..

Çakıl taşları ayaklarıma bata bata yürüyorum..

Deniz yeli kulaklarımın kenarından uçuşuyor, şarkısını söylüyor yine deniz, çalkalıyor kıvrak bir rakkas gibi..

Gözlerimi alamıyorum raksından..

Kayalarla buluşan dalgalar hasreti biten aşıkların kavuşması gibi..

Şimşekler çakıyor adeta kavuşmalarında..

Bir şampanya patlıyor ve köpükleri dağılıyor etrafa..

Coşkuyla dans ediyorlar..

Güneş tenimi kavururken, şapkamın önünü eğmeye çabalıyorum. Rüzgar buna izin vermiyor, kucağına alıp uçuracak beni de gittiği yerlere..

Eteklerimin ucundan uçuşuyor rüzgar, tenimden söküyor gün ışığının sıcaklığını..

İçim kıpır kıpır.. Çocuk parkında salıncakta sallanır gibi midemde heyecan şimşekleri çalıyor..

Bu coşkularla oyalanan ayaklarım, çakılların arasında dolaşmak isterken, babetleri söküyorum ayağımdan..

Güneşin kavurucu etkisi sakinleşmişken, toprağın enerjisine dokunabilmek ne güzel!

Vücudumdan ayak parmaklarıma dökülüyor negatif her şey.

Ruhum arınıyor, artık bir çocuk kadar masum ve tertemiz hissediyorum.

Başımı kaldırıp gözüm ötelere karışıyor..

Kasabanın sakinliği ve sahil de sükuneti dinleyen insanlara bakıyorum..

Herkeste başka bir huzur ve dinginlik hakim..

Deniz feneri ışığını görebiliyorum artık.. gün geceye karmaya başlıyor..

Fenerin altında bir asalet duruyor.

Bir gar da tren bekler gibi sabırlı ve dik duruşu ile dikkat çekiyor.

Gözlerimi ona kilitleyip ardından seyretmekle kalmıyorum, ona doğru adımlıyorum..

Çantalarımı elimden bırakıp hırkamı düşürüyorum..

Hiçbir şey umrumda değil! Kim bu ?

Adımlarım hızlandıkça, aklım kalbime iniyor, kalbim midem de atmaya başlıyor..

Ruhum huzura adımlıyor, her şey silindi yâdımdan... Yutkunamıyorum.

Amacım bir yere ulaşmak değil, sadece bu anın keyfini sürmek..  Ve…

Deniz fenerinin altında bekleyen nedir? Bu merak beni öldürecek?

Bu duruş, bu ağırlık, bu cesaret veren haşmetli adam da kim?

En güzel anımın ortasına düşen bu insan nereden çıktı?

Tam arkasındayım artık..

Ellerimi uzatıp dokunmalı mıyım ? Yoksa seslenmeli miyim?

Nutkum tutuldu. Sesim çıkmıyor. Yutkunamıyorum. Esrarengiz adam sen kimsin?

Rüzgar esmeye devam ediyor..

Yıldızlar sallanıyor gökyüzünün tavanında..

Ay ışığında göz bebeklerim pırıl pırıl..

Deniz fenerinin ışığı tura çıkmış yine..

Sırtımı fenere yaslayıp düşlemeye devam ediyorum..

EMİNE TULGA