Hayalifener

Gölgesinden korkarmış gibi geçer gider
Her halde mahalle muhtarında bile kaydı yoktur
Öylesine uzak ki insanlardan
İlk görüşte uzaydan gelmiş sanılır
Fakat bir de dinleseniz, insan yanılır
Ona derler : 

Hayalifener… 

Neden böyle çağrılır, zayıflığından mı
Yoksa hep paltosunun yakasını kaldırdığından mı
Kim tanır, kim bilir, asıl adı nedir
Nereden gelmiştir, kimi sevmiştir
Akıllı mıdır , deli midir
Bunların hiçbirisine cevap vermez. 

Hayalifener. 

Bilmem bir gün sırrını öğreneceğiz
Hangi dolabında bir iskelet saklıyor
Kimi dövmüş, kimi öldürmüş, bileceğiz
Niçin kalbi kırık, nedir bu hıçkırık.
Bütün kızlar aşık olmasa anlarız
Ama biz mahallenin delikanlıları
Hepimiz hepimiz olduk..birer 

Hayalifener. 

Bir yandan kıskançlık bir yandan efelik
Bir gün çatacak olduk, tuttu bileğini büktü
En sağlam geçinenin; hepimiz donduk kaldık
Oysa sırada biz de vardık, bir yumruk vuracak
Herkesin yüzüne güldü ve dedi ki
Beni Allah vurmuş, bir de siz vurmayın
Kimseyi incitmek istemem, dedi ve yürüdü.. 

Hayalifener..