Hayalim

Hani beş kuruşluk yakarışlara
Kanmayan o gül kokulu yeminlerin
Var ya!
Benden seni unutmamı
Senden büsbütün vazgeçmemi
İsteyen o sözlerin
Var ya!
Ah yar nerde? Nerde seni unutmak
Senden vazgeçmek
Nerde?
Hiç mümkün mü?
Ey severken terk ettiğim
Terk ederken sevdiğim
Kalpten dudağa üşüyen sevdam
İki gözüm, hasretim
Kalabalık sokaklarda
Kardelen yalnızlığım
Yalnız odalarda
Dolunay kalabalığım
Yürek cennetim
Öyle bir tutulma, met-cezir yaşıyorum ki
Senin o bakılası gözbebeğinde
Kahverengiliğinde
Kendimi bir an hayat sahnende
Buluyorum
Tüm derbederliğimle
Nefsime rol biçiyorum
Oyun içinde senaryomu
Okuyorum
Ve görüyorum ki
Ne gerçeksin düşlerimin sessizliğine
Ne hayalsin gerçeklerimin seçiciliğine
Bir oyun sergiliyorsun
Gözümün önünde
Ne sahne sahte,
Ne perde gerçek
Biliyorum, anlıyorum
Ne vuslatsın firakımda
Ne firaksın vuslatımda
Ey kalpten dudağa üşüyen sevdam
İki gözüm
Ne git dediklerin
Tekrar geri geliyor
Ne de gel dediklerin
Dönüveriyor
Gelgitlerin bitmez tükenmez
Kısırdöngüsünde
Ölüp diriliyor
Can ruhumuz
Aşkımız
Ah iki gözüm
Beklemesini, gel demesini
Bilemediklerimiz
Bilip söyleyemediklerimiz
Söylemek isteyip de
Kendimizden kaçışlarımız
Bizi yıpratıyor
Sevmeler hep zor geliyor
Severken ayrılmak çok acı veriyor
Ancak tüm olup bitenlere rağmen
Şu can kelebeğim, deli yüreğim
Seni hayatımdan söküp atamıyor
Senden vazgeçemiyor
Aşk oyunumuzun, içimizde ki
Çocukluğumuzun
Henüz bittiğine inanmak istemiyor
Ey kalpten dudağa üşüyen sevdam
Gözbebeğimin karası
Süveyda-i Beyza’m
Sinemde korlanan
Aydınlanan
Karalarım, ışığım
Ey nazar-ı Feyza’m
Bak feyzinden cevelana geliyor
Şu efkâr-ı can
Ey afakta hüznü efzam
Güz mevsiminde
Makamım her daim hüzzam
Yine kanım kaynıyor
Hayat buluyor ölümüm
Cana can katan buselerinde
Ruhumu gençleştiren
Tebessümlerinde
Hazanıma baharı açtıran
Sonsuz dokunuşlarında
Bak yine dayanamıyorum
İçim içime sığmıyor
Şafağın söküyor
Issız, yetim gecelerime
Soğuk, buğulu pencerelerime
Bana gel deyişinde
Aşkımsın diyen o sözlerinde
Naif işveleşmelerinde
Tahammülüm kalmıyor
Dayanamıyorum
Ey kalpten dudağa üşüyen sevdam
Arştan ferce
Ezelden ebede
İçimde harlanan
Aydınlanan
Gözbebeğimin karası
Ha şuramın yarası
Bana yine gel de
Ölüm vaktimde
……………

Aşk seyyahı (faruk tengüz)

01.12.2008