Hayalimizdeki o masum güzel kızı unutamadık.

O masum kız.

Bir aşk ki dağlar, taşlar, denizler dayanmaz. Büyük Okyanus'un kuzeyindeki bir adada başlayan çocuksu bir aşk, bugün hala romantizm literatüründe geçerli. Az mı mendiller ıslatmıştık. Yüreğimiz çarptı o masum aşkın girdaplarında.

O MASUM KIZIN ROL ARKADAŞI 56 YAŞINDA. CHRİSTOPLER ATKİNS

İşlenen konu, iki gencin, çocukluktan erginliğe geçişinin bir hikayesiydi aslında ekranlarda seyrettiklerimiz. Filmde, bedensel, ruhsal, fiziksel gelişim anlatılıyordu ustaca ve cömertçe. Hele o masum kız. Karnı şiştiğinde, içinde çocuk olup olmadığından bile habersiz, arkadaşıyla işi oluruna bırakan hal ve davranışları… Hele hele, bebekleri doğduğu zamanki umutlara yolculukları. Unutulmayacak sahnelerdi.

Geçenlerde bir dergide, bir resim gördük. İşte o “Mavi Göl” filminin kahramanı o masumcuk kızı gördük. Brooke Shlelds’i tanıyamadık. Gözlerimize inanamadık. Bu o masum kız mıydı? Tereddütlere düştük.

BROOKE SHİELDS ..FİLMDEN SONRAKİ YILLAR

Filmi hatırlayacaksınız. O masum kızın rol arkadaşı Christopher Adkins, mahsur kaldıkları adada çileler çeken iki kişi.. Gemileri batınca, kurtulan bu iki kişi arasında masum aşk konu ediliyordu.

Görüntünün olası içeriği: 2 kişi

O MASUM KIZ VE SONRASI. LONDRA'DA GÖRÜNTÜLENDİ. ŞİMDİ 51 YAŞINDA

Bugün masum kız rolündeki Brooke Shields, 52 yaşında görüntülendi Londra sokaklarında. Keşke diyoruz, hayalimizdeki gibi kalsaydı o kızın romantizm ise, hiç bozulmasaydı. Bizle beraber yaşasaydı. Bozulmasaydı.

Ama yaşantı ve kaideleri var. Sular yine bildiği gibi akacak. Rüzgar aynı yerlerden esecek. Balta böyle kesecek, devran böyle dönecek. Bizler bu deryanın içinde bir katre bile değiliz. Halıyı silkelesen tozu çıkar değil mi? Bizi silkeleseler, zırnığımız çıkmaz bre.

Erkek oyuncu Christopher ise bu gün 56 yaşında. Bir çok ödül aldı daha sonra başka filmlerde de gördük kendisini.

Ama favorimiz o masum kız. Onun da ilk film tecrübesiydi zaten. Geceleri gök gürlerken, ağaçlar, üzerlerine doğru yıkılacakmış gibi yamulurken, iki sevgili, çırılçıplak birbirlerine sarılarak ısınmağa çalışmaları ise, yine akıllardan çıkmayan bir sahne olarak belleklerde kaldı.

Nedense, olaylar geride eski senelerin kıvrımları arasında kalıyorsa ve de bir iz bırakmışsa ruhlarda, unutulmuyor. Yıllar yılı eskiye ait sislere bürülü anılar, zamanla gözümüzün önüne geliyor. Şayet ruhumuzda derin izler bırakmışsalar.

Sonradan, anıları tazelemek istemiş ki, aynı Brooke Shleids, tutmuş o sahnelerin çekildiği göle gidip, sarmaşıklara tutunarak anılarını tazelemiş, göle atlamış.

Anı, anıdır. İyi etmiş. Kimbilir ne duygusal anlar yaşamıştır, mest olmuştur. Aynı haltı, ben de nice yıl sonra yaptım. Göle möle atlamadım. "Deynekten atımı aradım" . Zaten, her at gördüğümde, o atımı hatırlarım. “En güzel benim atım” derim hala.. . Tabi bulamadım. Etrafa sorasım geldi, “ Atımı göreniniz var mı?” diye. Ama en kıymetlisini buldum. Atımı bağladığım çiviyi buldum. Elimi dokunmamla beraber, avucuma düştü o paslı kalın çivi. Ben çakmıştım yıllar evvel. Atımı bağlardım. “Anılar ya karşınıza çıkar, ya da bağımlı gibi arar veya aranırsınız.” Brooke da en güzelini yapmış tabi.

İnsan, çocukluğunu, hangi yaşta ve başta olursa olsun, daima cebinde taşıyor. Anılar kıymetli oluyor. Tekrar başa dönersek, o başrol oyuncusu masum kızın son halini, keşke diyorum görmeseydik diyorum.

Hayalimizdeki o masum güzel kızı unutamadık.