Hayallerimiz

Hayaller, hayat yolculuğunda –hiç farkına varmasak da –en yakın arkadaşlarımızdır. Hayallerimiz; bizi “biz” yapar, umudumuzu oluşturur, dibe vurduğumuz anlarda bize “biz” i hatırlatarak, güç verir.

Kişisel muhasebeniz nasıl? Yaşama azminiz ne durumda? Hayal kuruyor musunuz? Bugün birçok soruyla başladım... Amacım; sizleri “sarsmak” değil, sadece “farkındalık” yaratmak... Neyin farkındalığı diye sorarsanız; önerim, yazının sonunda bunun cevabını sizin kendinizin vermesidir.

Kişisel muhasebe; gece yatağınıza yatıp, uykuya dalmadan önce yapacağınız günlük değerlendirmelerdir. Gün içinde kaç kere gülümsediğiniz, kaç kişiye iyilik yaptığınız, vizyonunuz doğrultusunda hangi adımı attığınız, ya da hayal kurup kurmadığınız... Bir başka deyişle; “yaşama dair her yaptığınız” buna dahildir.

Ahmet Altan “Biz hayatın cesur yolcularıyız; bir yere varmak için değil yolculuğumuz, biz yolculuğu sevdiğimizden yoldayız...” diyerek yaşama azminin önemini anlatmış. Yaşamak; sadece bir yere varmak için yapılan yolculuk değildir, o yere varana kadar yaşananlardır aslolan... “Kırmızı gül’ e erişeyim derken; ezilen kır çiçeklerinin farkında olmak...” demektir bir başka deyişle... Hayata duyarlı olmaktır... Hedeflenene ulaşmak kuşkusuz ki güzeldir; ama “yaşama” nın başlı başına bir sanat olduğunu da göz ardı etmemek gerekir.

Hayaller, hayat yolculuğunda –hiç farkına varmasak da –en yakın arkadaşlarımızdır. Hayallerimiz; bizi “biz” yapar, umudumuzu oluşturur, dibe vurduğumuz anlarda bize “biz” i hatırlatarak, güç verir. Yolculuk bu; nelerle karşılaşılacağı belli olmaz... Kazanabilirsiniz de yolda kalabilirsiniz de... Hatta her şeyinizi kaybedebilirsiniz de bir süreliğine... Ama eğer umudunuz varsa; güzel günler çok yakında demektir. “Asla birinin umudunu kırma; belki de sahip olduğu tek şey o’ dur.” diye çok etkilendiğim bir söz var... Bu söz, hatırlanması gereken bir sorumluluk bence. Kişisel muhasebe, yaşama azmi ve hayaller her ne kadar “bireysel” konular gibi gözükse de ilk bakışta; “sosyoljik boyutlar” da içermektedir. Ve buna bağlı olarak da, “sosyolojik sorumluluklar”...

Her birey; kendini geliştirerek değişecek, topluma katkı sağlayacak ve “ilerleme” adına rol oynayacaksa bu yolculukta, bunun sorumluluğunu da taşımalıdır. Değişime ön ayak olacak, ve hatta değişimi kendi başlatacaktır. İşte bundan dolayı cesur olmalıdır... İşte bundan dolayı kimsenin umudunu kırmamalıdır... Hayata duyarlı olmalıdır...

Yazımın başında amacımın “farkındalık” yaratmak olduğunu belirtmiştim... Neyin farkındalığı olduğunu çözmenin zamanı geldi. Sorularla başladım, sorularla son veriyorum. Bu farkındalık hayatınızın mı, hayallerinizin mi; ya da sosyolojik bir varlık olduğunuza göre sorumluluklarınızın mı? Kim bilir; sımsıcak bir gülümsemenin öneminin mi ya da umudun kurtarıcılığının mı? Belki de ezilmemiş kır çiçeklerinindir... Ne dersiniz?