Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

01 Mayıs '08

 
Kategori
Gündelik Yaşam
 

Hayallerinizi unutmamışsanız eğer, gerçekleşeceklerdir.

Hayallerinizi unutmamışsanız eğer, gerçekleşeceklerdir.
 

Küçük hızlı adımlarla yürürken, ellerim ceplerimde, omuzlarım da kısılmış bir şekilde ve çokça da üşürken, bir an önce nehrin kıyısına varabilmeyi istiyordum.

Akşamları nehrin kıyısına gidip şehrin gökdelenlerinden yayılan ışıkları seyrederken hatırladım...yıllar önce aynı bu manzarayı bir restoranın duvarını boydan boya kaplayan büyük bir poster fotoğrafta görmüştüm.

O zamanlar içimden nasıl geçirmiş ve dilediysem yakından görebilmeyi...gerçek olmuştu işte. Şimdi o resmin gerçeğine bakıyordum. Sonra o restoran 1999 depreminde yerle bir olacaktı ama öncesinde kurduğum hayal hep bir şekilde kafamın bir köşesinde asılı kaldı...yıkılmadı hiç.

Nehrin kıyısında seyrederken o gökdelenlerin alımlı ışıklarını farkettim ki sadece hafızamda kalmasını istemiyorum...fotoğrafını çektim o manzaranın. Yandaki resim o manzaradır işte. Hayaller üzerine çokça yazıyorum. Yazılarımın içinde gerçekler var, hayaller var, masallar da var. Hayat gibi işte. Herşeyin karmaşası var.

Amerika’ya geldiğim ilk günlerde bir arkadaşımın evinde kalmıştım kendi evimi tutana kadar. Kurduğu düzen ne de hoşuma gitmişti... “Acaba böyle bir düzeni ben de kurabilecek miyim?” diye sormadan edemedim kendime. Cevabı hemen o anda gelmese de, sonrasında yıllar içinde gelecekti.

Basit bir hayalim daha vardı. Mesela böyle işimden evime dönüyorum, arabamdayım...hava ılık, güneş artık batmak üzere, kızıl bir gökyüzü ve birazdan evime geleceğim.

Evim huzur dolu...korunaklı sığınağım...dışarısının o hırpalayan darbelerine karşı korunaklı bir yer. Loş sarı ışıkları olan bir ev, inceden ve belki de derinden bir müzik te yayılıyor evin içine. Öyle lüks ve şatafat yok...ama uyum var, huzur var.

Öyle bir yer işte...öyle bir hayal işte.

Böyle bir hayali uzun zaman önce kurmuştum...o zamanlar Türkiye’de idim ve o hayalimin yıllar sonra atlantiğin ardında gerçekleşeceğini hiç mi hiç bilmemiş...bilememiştim. Loş sarı ışıkların huzur verdiğini düşünürdüm...aklımda hep o ışıklar vardı. Herhalde ailemin evinin böyle olmasının büyük payı vardır.

Elbette her insan gibi daha gerçekleşmesini istediğim bir sürü hayalim var. Yaşadıkça da olacak...Sabrım da var. Olması için çalışacak azmim de.

Hayat hani zor ya...hep engeller var ya,

Galiba tüm bunların üstesinden gelmenin en iyi yolu hayallerimize ulaşacağımıza olan inancımızı kaybetmemek. Bir de unutmamak o hayalleri.

Unutmuşsanız hayallerinizi, o zaman işte onlar gerçekleşmeyecekler demektir.

Ama aklınızda oldukça emin olun gerçekleşeceklerdir bir şekilde. Çoğu zaman da hiç tahmin etmediğiniz yollardan gerçek olup hayatınıza gireceklerdir.

 
Toplam blog
: 237
: 1302
Kayıt tarihi
: 06.08.07
 
 

Biyolojinin son yıllarda, özellikle son 10 yılda içeriğinin yoğun bir şekilde moleküler düzeye inmes..