Hayalperest

"Hayal kırıklığı" bu iki kelimeyi yanyana sevmediğiminden midir, yoksa bunu çevremde çok duymaktan mıdır bilmem?

Hayalperest olmadım ben hiç. Gelecekle ilgili hep olabilecekleri istedim. Doktor olabilmeyi hayal etmedim mesela insan kendi bilir olabilecek yapabileceğim bir bölümü okumak istedim üniversitede.  Ev alacak kadar param olmadığı için böyle bir evim olmalı demedim muhteşem bir ev hayal etmedim. Araba için ...... bu kadar param var buna en uygun araba dedim. Daha iyisini istedim evet ama direksiyonun başında içinde oturduğum ferrari ile gaza basmadım hayallerimde. Denizde yüzerken pembe bulutlar görmedim gökyüzünde, mor bir güneş kızrmısı bir deniz hayal etmedim. Sadece aklımdaki tüm olumsuzlukları derinliklere bırakabilmeyi  düşündüm. Geçmişte de yaşadıklarımı öyle değilde böyle olsaydı o kıyafet yerine peri kızı olsaydım demedim hiç. Sevdigim adamla evlenmeyi istedim tabi ama hiç düğün hazırlıklarının hayalleriyle yastığa koymadım başımı , romantik akşam yemekleri yenilen bir ev ya da daha ileri gidip çocuklarımızı koşuşturmadım o evin içinde hayallerimde... Belki mantıkçı olmamdan kaynaklanıyordur. Çok karşılaştım "hayal etmek başarmanın yarısıdır" diyip karşıma diklilenlerle, sanki başarısızlıkmış gibi hayat hayalsiz. Değil hayal etmek bu degil istemek istediklerine ulaşmak için çaba harçamak emek vermek bence olması gereken... Hayalperest olmak boşlukta olmak gibi. Belleğimizin üzerinde bir bulut çıkar ya hani o bulut puffff diye yok olsun istemedim ben hiç.