Hayat: 2 X 2 = 5

Yalım yalım sarmaşık, yılan diliyle
Tutkunun alazında tutuşup kül,
Toz duman bir kaosun koynunda
Kalır değerler toplamı değerlerin...

Ey şair! Pür dikkat bir zarafet isterken bu denli
Yıkıcı bir alem nasıl da incitir seni...
Neydi ki anlamadan bu nahoş hoşluklar
Yok ederken bu denli yaşanmış güzelliklerini...

Zonklayan baş, apseli diş, ve şehla bakışlarla
Varabilir mi insan nişanesine?
Gönül sarhoş olmuş anasondan
Arpa suyundan;
Varmak ne mümkün mest hanesine...

Neyse ki işkenceden kurtulup insan
Kendini bulması nasıl bir şeyse;
Boşaltıp içindeki hafif meşrepliğini
Tabi ki zor olsa gerek doldurması
İnsana yaraşır insan tarzını...

Hey hayat!
Sen nelere kadirsin
Ki en yüce değerlerini
Sen cahilden alırsın.
Yok efendim alemdir , keyiftir
Aktıkça egoların çeşmesinden;
Sen baktıkça bilgeleşirsin
Hafiflerin hazlarını eşmesinden...

Hayat seni
İki kere iki dört gibi
Bir gerçekle tanırdım.
Gördüm ki beş imiş
Her dem-i vaktimin pişmesinden...

31/ 08 /2010 MERSİN...