Hayat!

Hayat dediğin!

Hayat dediğin üçü beşi saymayıp, yuvarlamaksa umudu her gün yeniden!

Hayat dediğin farkına varmaksa, sallamaksa bazen, takmamaksa, umurunda olmamaksa,

Hayat dediğin, üç kuruşluklara boyun eğmekse, herkese inat yenilmemekse,

Hayat gülmekse, ağlamaktan kurtulmak için, hayat dediğin yaşamaksa umursuzca,

Anlamsız, devrik cümleler kurup, sahte mutluluklar üretmekse eğer bir şiire…

Senin hayat dediğin, benim ‘sen’ dediğimse eğer…

Hayatımsın!

Ferdi FİLİZ

Umurunda olmadan yaşamak bir başka hayatı! Kaygısızca, şuursuzca anlamsız düşler kurup, içinde yaşatarak kendini… Duyarız birçok yerde… Üç ile beş arasındadır hayat! Ama ne üç olabilirsin adamakıllı, ne de 5’e ulaşabilirsin!

Akışına bırakırken hayatı, düşünmek gerek… Hayat dediğin yarınlarsa, sen akışına bırakırken, kurmadan yapamazsın! Kurmalısın ki, yaşayabilesin! Ne kadar düşlersen, o kadar yaşarsın ve ancak düşleyebildiğin kadardır ömrün. Seveceksin! Aşık olup, yanacaksın! Kazanıp, kaybedeceksin! Ağlayıp, güleceksin! Ama hiç biri önemli değil… Çünkü sen de en sonunda herkes gibi ölüp, gömüleceksin! Realist olmak kimilerine göre sürrealist anlam ifade etse de, aslında reelcilik hiç de hafife alınılacak kavram değildir… Çünkü her şeyin farkında olmaktır reelcilik, hayat gibi… Her zaman acıtır. Her zaman üzer. Her zaman ne yapacağını bilirsin ve her zaman düşünür, her zaman düşlersin! Hayat dediğin düşlemekse eğer, yaşıyorsun işte düşlediklerinde! Hayat dediğin bağlanmaksa eğer, bağlandın işte istediklerine…

Bırakıp giderken hayatı artık, dönüp bakınca geriye, bir şeyler bırakmış olmanın sevincini yaşayabiliyorsan mutlusun! Hayat dediğin, geriye baktığında keşkeler yerine, yeni yeşeren umutları görmekse, hayat dediğin mutluluksa, yaşamaksa inadına her şeye rağmen, hayat dediğin yaşamaksa hayatı… Yaşıyorsun işte… İstesen de istemesen de…

Ferdi FİLİZ