Hayat 2 cm

Başlığa bakınca hayat ne kadar kısaymış diye düşünüyorsanız doğru düşünüyorsunuz...

Bir kaç gün önce sabah kahvaltısında, her zaman olduğu gibi eşim günlük gazetelerde dikkatini çeken haberleri bana da duyurmak için sesli okuyordu. Bir haber benim de dikkatimi çekti. Haber şuydu. " Maganda kurşunu 20 yaşındaki gencin tam kalbine saplandı ve onu öldürdü. Kurşun 2 cm. aşağıya ya da yukarıya gelseydi zavallı genç bugün hayatta olacaktı... "

2 cm. dedim kendi kendime. Hayat bu muydu. 2 cm aşağıda ya da yukarıda. Eşime baktım ve hayatımı düşündüm. Gerçekten öyle kısa mı diye.

Halbuki neler yaşamıştım. Çocukluğum İzmir' in güzel İlçesi Eski Foça' da, deniz kıyısındaki evimizde ne güzel geçmişti. İlkokul' u burada bitirmiştim. Sonrasında İzmir' de ortaokul başlangıcı ve akabinde de Baba mesleği nedeniyle muhtelif şehirlerde devam eden tahsil hayatım, sonrasında üniversite... Ne güzel geçmişti okul hayatım. Sonrasında askerlik ve meslek hayatım bunlar da çok güzeldi. Evlilik, çocuklar. sonrasında da torunlar aman Allah' ım ne güzellikti bunlar. Zaman zaman hastalıklar, yakınlarımızın kaybı, ekonomik sıkıntılar v.s. bunlar da belli başlı üzüntüler ve sıkıntılar. Bunlar da var hayatın içerisinde. Ama olsun benim için hayat devam ediyor. Gerçi bugüne kadarki hayatım, sanki çok hızlı geçmiş. Gün içerisinde bunu hissetmiyorsun ama geriye baktığında yaşananların çok hızlı ve bir film şeridi gibi geçtiği de aşikar. Buna bakınca hayat gerçekten kısa.

Ölen genci düşündüm. Kurşun 2 cm. aşağıya ya da yukarıya gelmeseydi bugün hayatta olacaktı. Onun da umutları ve beklentileri vardı hayattan. Tabi onun hayatından da beklentileri olanlar vardı. Okulunu bitirecek, askere gidecek, sevgilisiyle evlenecekti. Çocuk hayalleri ve başkaca hayalleri de vardı tabii ki. Ama onları gerçekleştiremedi. Onun için film şeridi hemen koptu. Hayatını bir film şeridi uzunluğuna kadar tutmasına izin verilmedi...

İşte hayat bu, altı üstü 2.cm. Ölüm bize bu kadar, belki bundan da yakın. Değer mi sevgili dostlar birbirimizi üzmeye, kırmaya, nefret duymaya ve hatta öldürmeye...

Saygılarımla