- Kategori
- İlişkiler
Hayat bir kompozisyon aslında
Bir kompozisyon misali yaşıyoruz hayatı... Giriş, gelişme ve sonuç(!)
Giriş(!)
Sorunlar, ihanetler, gidenler yok bu sayfasında hayatın. Çünkü gidenlerin neden gittiğini, sorunların neden olduğunu bilmiyoruz Hayat bir sahneyse yani, en güzel bölümünde rol alıyoruz bu sahnenin. Ağlayanlara, yüzümüzü asarak bakıyoruz, niye acaba? Dercesine... En ağır sorunun içinde de olsak parka gidiyoruz oyun oynamaya....
Gelişme(!)
İşte burada bitiyor hayaller, oyunlar, masallar... Şimdi karşımızda gerçekler. Ben bu bölümün her anını yaşadım. Aradım da bulamadım eski kişiliğimi... Herkes getirmiş aşkın son kullanma tarihini... Gizli ağlamalar başlıyor, gözyaşları saklanıyor. "Niye ağlıyorsun?" diye soranlara ne cevap vermiyorsun artık... Herkesin hayatına giriyor, ihanetler, yalancı sevgiler ve beraberinde tutkulu aşklar ah hayatımızın bu sahnesinde oyun oynayabilseydik(!) Ne olurdu? anlamasaydık da olanlara ağlamasaydık! Gene de her başlangıç bir ayrılık değildir diyorum... Fakat ilginçtir teoride başlayabiliyorum yeni aşklara... Farkında değilsiniz ama yanınızda aslında tüm gidenler gene de... Bir gülüş olup yanağımızda, ağladığımızda gözyaşımız ve işte kalem olup yazdığımız... Hayat oyununda baş rolleri paylaştığığımız herkes onlar...
Sonuç(!)
Sonuç mu? Henüz yok ortada...