Hayat devam ediyor

Şirketin sevilen elemanlarından olan Deren, iş başı yaptığı gün, arkadaşlarının, kendisi için hazırladığı küçük bir karşılama töreni ile bir nebze olsun kendini iyi hissetmeye başladığını anladı. Öyle ya, hayat bir şekilde devam ediyordu, edecekti, etmeliydi. İlk sevda acısı çeken kendisi değildi ya... Ama, sevdanın verdiği acı da hiçbir şey yoktu hani…

Yokluğunda, eksik bıraktığı işleri gözden geçirmekle işe başladı. Yapılacak çok iş vardı. ’’Olsun varsın’’ dedi içinden. ’’Çalışmak benim en büyük ilacım olacak.”

Aklına birden ‘Zaman her şeyin ilacıdır.’ sözü geldi. Hiç sevmezdi bu sözü. Sahi zaman neyi değiştirecekti ki? Zaman ilerledikçe her şey düzelecek miydi yani? Elinde sihirli değnekle bir peri gelip hayatının tüm olumsuzluklarını alıp götürecek miydi yani? ‘’Hadi canım” dedi kendi kendine başını olumsuz anlamda sallayıp. Neyse ki herkes yoğun iş temposunda onun kendi kendine konuştuğu fark etmemişti.

Bir yanı zamanın her şeyi düzeltebileceğine inanıyor, öbür yanı ise hayatının tekdüzeliğinin ömrü boyunca devam edeceğine inanıyordu. ’’Ah be Deren, hangi yanına inanacaksın?” diye geçirip içinden kendini çalışmanın yoğun temposuna bıraktı ve zamanın yaralarını sarmasını diledi…

ARKASI YARIN...