Hayat ertelemeye gelmez!

Gelecek kaygısı duyan insanlara artık aptallığının kurbanı deniliyor günümüzde!
Çünkü pek çok kimse günü birlik sürdürdükleri yaşam keyfinden ödün vermiyor, zora gelmiyorlar!
Hani o “lay lay lom, kakara kikiri” dediklerinden!
Adımlarını temkinli atanlara ise alaycı yaklaşımlar sergiliyorlar!
Senin araban ve evin olabilir ama benim binlerce var!
Parmağımı şaklatınca bütün taksiler emrime amade!
Ayrıca sıkıldığım an başka bir ev kiralamak ayrıcalığına sahibim!
Hem ne gereği var, üç kuruşun hesabını yapmak bana yakışmaz, hem de kalıba girmek sıkar beni!

Kimileri ise yaşamlarını bir çember içerisine almış teslimiyetçi bir yaşam biçimini benimsemişlerdir.
Oysa bu davranışlarının altında, aslında kişinin kendi tembel benliğini korumak içgüdüsü yatar.
Güya, değişimden ve yenilikten nefret eder, davranışlarını değiştirmeyi pek sevmezler.
Ama bunu yaparken her nedense mantık süzgecinden geçirmeden dışa vururlar düşüncelerini!

İşte size bir örnek;

Şimdilerde marketçilik yapan çocukluktan bir arkadaşım vefasızlıkla suçlamıştı beni!
Bir ziyaretine gideyim gönlünü alayım dedim.
 Adresini bulmam çok zor olmadı!
Ancak işyerinin kapısından içeriye girmekte zorlandım biraz!
Giriş koridorundan itibaren tıka basa gıda malzemesi kolileriyle doluydu!
Kutuların üzerinden atlayarak zorlukla ulaşabilmiştim en dip köşedeki odasına.
Yav nerelerdesin kardeşim diye başladı söze!
Hadi ben iş güç falan ama sen her daim müsaitsin yahu!
Sen öyle san dedim, yıllardır gece nöbetlerinden anam ağladı!
Epeyce bir sohbetten sonra ne ikram edeyim, ne içersin sorusu geldi!
Valla fark etmez, şöööyle demli bir bardak çay olabilir dediğimde, ama biz çay satmıyoruz ki diye cevap vermişti!
Tamam, da, peki etrafta çay ocağı falan yok mu birader?
Neyse bir bardak soğuk su alayım ben!
Olur mu, her gün mü geliyorsun sanki?
"Musluktan su içirmem sana!"
Bak şu karşı kolide ki meyve suları var ya?
Tanınmış duyulmuş bir marka değil belki ama öyle güzel ki.
Ben bile arada bir onlardan içerim.
Al al çekinme!
İstersen birkaç koli atalım arabana eve götürürsün!
Marka olanların dörtte bir fiyatına hem de!
Oysa ünlü marka koliler arasında nasıl da sırıtıyorlardı!
Moralim bozulmuş, ziyaretimi kısa kesmek zorunda kalmıştım.
 
Dışarı çıktığımda düşünmeden edemedim..
Hani nsanın birazda gönlü zengin olmalı, birazda ruhunu besleyip doyurmalı diye.
Az ya da çok demeden gücü ölçüsünde!
Son vagona da olsa atlamalı tren kaçmadan...

Elbette her birey kendi imkânları ölçüsünde ille de geleceğe yatırım yapmalıdır!
Çünkü gelecek kaygısı yaşamak bilinçaltının doğasında vardır.

Ama ihtiyaçlarını pek öyle fazla kısıtlayarak abartıya kaçmadan, yani hırs yapmadan!
 
Hem bakınız ne demiş ünlü şairimiz;
"Bu dünyada ne kazandıysanız yiyiniz"
“Yoksa öleceğiz bir gün gömecekler”
“Bir kaç gün övecekler”“
Sonra kalan malını bölecekler”
“Hatta memnun kalmayıp sövecekler”
Neyzen Tevfik.