Hayat Gözlerde Başlar

Sana rastladığım an

Gözlerini gördüm önce

Hayatın bile

Varlığını ancak ışıltısında sürdürebildiği

O gözlerde buldum kendimi ilk kez

Bakışlarındaki başkalık

Büyülemişti beni

Oysa mutsuzluğum

Bereketli topraklarda biten

Ayrık otları gibi her geçen gün

Zihnimin başka bir köşesini geçiriyordu ele

Dünyayı çakılı olduğum çarmıh gibi algılıyordum

Anlayıverdin beni, sanki gözlerimden.

Biliyor musun?  Kaçmak istedim ilk önce senden

Korkmuştum sanırım daha fazla büyülenmekten

Verdiği mutluluk zehirli de olsa uykuya sığınacaktım

İzin vermedin buna

Cesurca beni alıp gözlerine

Hayatın ta merkezine

Daha önce hiç görmediğim yerlere götürdün.