- Kategori
- Psikoloji
Hayat güzel şarkılar dinletsin
İçimden bişeyler yazmak geçiyor; fakat tam olarak ne yazacağıma ya da nereden söze başlayacağıma emin değilim.. İnsan ne için bişeyler yazma gereği duyar ki kendisinde..? Bir eksiği yada bir artısı olduğu, bir mutluluğu yada bir hüznü olduğu zaman ya da daha başka türlü psikolojik gel gitlerde olduğu durumlarda. Fakat bende ne yeni bir düşünce ne yeni bir ideal ne yeni hayaller ne de başka türlü umutlar var. Artık herşeyi yaşayıp, herşeyi görüp hayatın orospusu olduğumdan da değil.
Sanırım kendimi gördüm ve kendi potansiyelimin ve içinde bulunduğum durumun gerçekliğini gördüğümden. Belki de fazlaca korktum yada bütün gücümü yitirdim. Ama o da değil. İçinde bulunduğum durumun tam olarak açıklamasını yapamıyorum. Ne bir düşünce var aklımda ne de başka bir şey. Anın tadını çıkarıyorum desem o da değil. Eğer diğer her insanların anın tadını çıkarmaktan kastı benim de o diğer insanların yaptıklarını yapmam ve gülüp eğlenmemse evet bende anın tadını çıkarıyorum. Ama bu iş sanırım beni pek sarmıyor; belki de diğerleri gibi hayattan alabileceğim tadı yeterli bulmuyorum. Ama ben de gülüyorum ve iddiasına girerim diğerlerinden çok daha fazla da eğleniyorum. Ama yine de bazı şeylerin yetersiz olduğu düşüncesindeyim. Mutsuz da değilim; hatta arada sırada öyle içten Allaha şükürler ederim ki içim titrer. O halde nedir benim istediğim, nedir arayıpta bulamadığım, nedir olayın kilit noktası, nedir aradığım şey. Belki de hiç düşünmemek gerek. Oda da tek olduğumdan ve bilgisayardan çıkan müzikten kaynaklanıyor olabilir bu düşünceler. Bilgisayarı kapatıp diğer odayamı geçmeli. Neyse hiç sevmem konuyu uzatmayı ve konuyu sonlandırmayı, tıpkı hayatımda hiçbir işi sonuna kadar götürmediğim gibi...