Hayat mı?? hıı han, şu her şekilde devam eden şey:)

Merhabalar ben geldim:)

Çok uzun zaman oldu yazmayalı.Bu süre zarfında hayatımda çok fazla şey oldu ve bunların çoğu genellikle kötü şeylerdi.O yüzden düşünmekten kaçtığım için yazmaktan da kaçtım ama sürekli kaçmakla olmuyor. O yüzden artık yüzleşme zamanı...

Ne oldu diye sorarsanız , bir insanın hayatında yaşayabileceği en kötü şeyi yaşadım.Babamı kaybettim.Evet bunu şu zamana kadar kendime itiraf edemediğim için kaçtım hep ama şimdi ediyorum işte BABAM ÖLDÜ...

Hani bazen düşündüğümüz de bile boğazımızın düğümlendiği şey benim nefesimi kesti.O geceyi hiç unutmicam evet 17 Haziran gecesi hayatımın en kötü günü olarak yazıldı takvimime.

Babalar gününe günler kala ben babamı kaybettim. Alacağım hediyeyi bile belirlemiştim ama işte kısmet olmadı bu yıl dahil bundan sonra ki babalar günü bana hep acı verecek.

Aslında zaten 4 yıl önce babam beyin kanaması geçirmiş konuşması ve sağ tarafı hasar görmüştü.Hiç konuşmadı 4 yıl boyu ''KIZIM''  kelimesine hasret kaldım. Belki bir gün konuşur umuduyla beklerken onu kaybettim. Konuşmasına hasret kaldığım adamın şimdi tenine kokusuna hasretim.

17 Haziran gecesi ''Başımız sağolsun'' diyen amcamoğlunu hiç unutmayacağım ve son kez görmeme izin vermediklerini de...

Çok ama çok zor bir acıymış. Babanızı kaybettikten sonra bütün hayatı yaralı ayaklarla yürümek zorunda kalıyorsunuz. Canınız acıyor ama kanınız aka aka yürüyorsunuz. Çünkü buna mecbursunuz ve belki çok klasik olacak ama hayat siz ne yaşarsanız yaşayın devam ediyor.

Babamı kaybetmek dışında neler oldu diye sorarsanız şimdilik yine Urfaya yerleşme kararı aldım ama tabi şimdilik...

Sevmediğim bir işte her gün aynı monotonlukla hayata yaralı ayaklarımla devam ediyorum.

Hiç mi güzel şeyler olmadı diye sorarsanız cevabım tabiki de oldu olur ama anlık güzellikler sadece.Tabii hayatıma giren bir kaç güzel insanı saymazsak. Evet güzel insanlar edindim ve bana zarar verenleri hayatımdan silip attım bu süre zarfında.

Ve uzun zamandır hayalini kurduğum fakat nasıl yapabileceğim konusunda en ufak fikir sahibi olmadığım bir şeyi yapma kararı aldım. Kitap yazmak...

Nasıl yapacagımı hala bilmiyorum ama en azından küçükte olsa bunun için adımlar atmaya başladım diyelim:)

Şimdilik benden bu kadar çünkü yarın yine sevmediğim işime sabah 10 da gidip akşam 10 a kadar çalışacağım. Evet evet biliorum çok acımasızca ama napalım ekmek parası:)